2de verslag: Japan, van 8-28 nov. 2019

Hallo allemaal,
Hier zijn dan mijn belevenissen gedurende mijn 21 dagen reizen door Japan. Het is me heel goed bevallen. Zowel het alleen reizen, als het vervoer met de treinen middels de JR pass, als het logeren in hostels op slaapzalen. Japan is een Westers georiënteerd land, waar alles goed georganiseerd is net als in Nederland. Ik zou er best kunnen wonen.Het is wel duurder dan bij ons, En niet te vergeten , het is veilig ( en dat zeggen de Japanners ook ). Zelfs in het donker ben ik nooit bang geweest. En de Japanners zijn erg beleefd, behulpzaam en ) erg geduldig.
Lees mijn belevenissen maar, van dag tot dag, maar ga er maar rustig bij zitten want het is weer een lang verhaal.

Vrijdag 8 november: van Busan ( Zuid Korea) naar Fokuoka (Japan):
Vanochtend sta ik om 6.00 uur op. Ik kleed me stilletjes aan want ik wil mijn nieuwe Maleisische kamergenoot niet wakker maken. En na mijn ontbijt met bruine boterhammen, loop ik naar de internationale ferry terminal . Binnen een half uur ben ik er. De vertrek hal komt een beetje overeen met die van een luchthaven met vele belasting vrije artikelen. Bij het scannen van mijn bagage ontdekte ze mijn zakmes. Deze werd in een aparte gesloten envelop gedaan en die kreeg ik terug toen ik van de boot stapte. Ik heb een plekje aan het raam. De ferry maakt nog een tussenstop bij het eiland Hitakatsu. Het is rustig weer en niemand heeft last van zeeziekte. De boot doet er 4 uur over van 8.30 tot 12.30 uur. Bij het uitchecken werd zowel mijn koffer en rugzak grondig onderzocht op verboden middelen. Maar ik merk al meteen dat de Japanners veel vriendelijker en behulpzamer zijn dan de Koreanen. Zo liep een Japanse met me mee naar de bank waar ik mijn overgebleven Zuid Koreaanse Wons kon wisselen tegen Japanse Yens. Ze liep zelfs mee naar de bus die ik moest hebben om naar het hostel te komen. Het buskaartje systeem werkt weer anders dan in Zuid Korea. Als je namelijk geen gepast geld hebt moet je dat geld eerst wisselen via een automaat bij de chauffeur en dan betalen. Doch de meeste mensen hebben een buskaart gelijkend op een OV chipkaart. Daarna was het nog een half uur lopen naar het Fukuoka backpackers hostel. In Fukuoka wordt best veel gefietst, maar je moet oppassen dat ze je niet van de sokken rijden want ze fietsen allemaal op de stoep. Hier wordt , i.t.t. in Zuid Korea, links gereden. Ondanks dat ik eerder dan 15.00 uur aankom bij het hostel, kan ik toch inchecken. Bij de Family Mart (buurtwinkel) kan ik met mijn creditcard pinnen. Dit lukt bij de meeste Japanse pinautomaten niet, zij accepteren alleen Japanse kaarten. De mensen bij de receptie van het hostel zijn erg aardig en behulpzaam. Helaas krijg ik een bovenbed van de 2 etagebedden aangewezen. Daar ben ik niet zo blij mee want ik moet 's nachts regelmatig naar de w.c. en de w.c's zijn hier op de gang. Ze hebben beloofd dat ik vanaf morgen een onderbed krijg want dat meisje gaat morgen weg. Op de 3de verdieping is een grote keuken en een soort huiskamer. Hier kun je zelf koken en gezellig zitten. Bij supermarkt Sunny kun je groenten en fruit kopen. Helaas hebben ze hier alleen maar wit brood, evenals bij een bakker. Ik maak weer zelf mijn eten klaar in de keuken. Ik ben tot 20.00 uur daar de enige. Daarna komen 2 Zwitserse meisjes hier ook hun vegetarische maaltijd klaarmaken, want vegetarische restaurants schijnen in Japan zeldzaam te zijn. Ze hebben hier ook w.c.'s met allerlei knopjes waarmee de bril kan draaien en kan opwarmen. Ook hier merk je dat de Japanners veel opener zijn om met je te praten, al is het via Google translater. Zo legt een Japanse gast me uit hoe de douche werkt, want die ziet er een beetje vreemd uit. Jammer genoeg is er maar 1 dames douche, op de 3de verdieping zodat je vòòr en nà het douchen altijd de gang en trappen over moet gaan. Terug op mijn kamer ontmoet ik 2 Thaise kamergenoten. Ze spreken gelukkig Engels. Rond 22.30 uur klim ik mijn trappetje op en ga slapen. Het is een best breed etage bed.

Zaterdag 9 november: Fukuoka:
Je zult net zien dat je ' s nachts een paar keer moet plassen. Gelukkig gaat het met het nemen van het trappetje goed. De 2 Thaise dames staan al vroeg op. Daarna heb ik een leuk gesprek met de Japanse dame onder me. Zij was al in Nagasaki geweest en gaf me haar overgebleven kortingsvouchers en een tramkaartje. Als ik daarna ga ontbijten valt weer op dat de Japanners e.a. die hier logeren veel meer open staan voor een gesprek i.t.t. de Zuid Koreanen. Zo spreek ik een Japanse die morgen de marathon van Fukuoka gaat lopen. Daarna ga ik een deel van de hoogte punten van Fukuoka lopend bezoeken. Ook vandaag is het een zonnige dag en een temperatuur van 20 graden. Ik bezoek: de Yanagibashi markt, dit is een kleine vismarkt ( vergeleken met Busan). Ook bezoek ik enkele tempels zoals de Tocho-ji temple, de Shofuku-ji tempel, de Kushida- Jinja strine/ tempel (Shinto-heiligdom uit 757) en de Shofuku-ji (1ste Zen tempel). Daarnaast loop ik door de wijk Nakasu (tussen de de Hakata en Naka rivier) met veel straatkraampjes en een luxe winkelcentrum genaamd Canel city Hakata waar fonteinen op het ritme van de
muziek spuiten. Ik ben wel op de nachtmarkt geweest " food market Yatai" , maar helaas stonden er nog geen kraampjes aangezien die pas om 18.00 uur open gaan tot 0.2:00 's nachts. Maar momenteel is het hier om 17.30 uur donker en dan ga ik in principe niet meer de straat op. Op de terugweg ben ik ook nog langs de busterminal gegaan. Het ligt naast het trein station en metrostation van Hakata . Het is een enorm complex en heel veel mensen die in een rij wachten op de bus. Ik heb meteen maar een buskaartje naar Nagasaki gekocht voor a.s. maandag en bekeken waar hij vertrekt zodat ik maandag niet hoef te zoeken. Na brood te hebben gekocht, wit bij gebrek aan bruin, loop ik om 18.00 uur terug naar mijn hostel. Na 7 uur gelopen te hebben vandaag, ben ik weer aardig moe. Ik ga in de keuken/ huiskamer zitten en heb weer een leuk gesprek met de Japanse hardloopster. Daarna maak ik weer een gezonde salade klaar met vis en ga me douchen. Ik slaap vannacht gelukkig op een beneden bed. Daar ben Ik wel blij mee.

Zondag 10 november: Fukuoka:
Vandaag is al weer de laatste dag in Fukuoka. De 2 Thaise dames waren al vroeg uit de veren en die heb ik niet eens horen weggaan.
Tijdens het ontbijt spreek ik een meisje uit Hong Kong die hier Japans komt leren en ' s avonds in een bar werkt om haar studie te financieren. Ik ben telkens weer verbaast hoe makkelijk en leuk het hier is om met andere mensen te praten. Wat een verschil met Zuid Korea !! Na het ontbijt loop ik eerst naar het Hakata J.R. station om mijn Japanse rail pass (JR pass) te activeren. Ik had verwacht dat het op zondag rustig zou zijn aan het loket, maar ik stond bijna 1,5 uur in de rij voordat ik aan de beurt was.Tevens heb ik op 2 treinritten een plaats gereserveerd (gratis) zodat ik zeker ben van een plekje in de trein. Ik laat de J.R. pass, pas donderdag 14 november in gaan zodat ik hem 14 dagen, t/m Tokyo kan gebruiken. Daarom ga ik morgen met de bus van Fukuoka naar Nagasaki. Na dat geregeld te hebben ga ik 4 km lopen naar de Fukuoka haven toren. Ik vind Fukuoka geen interessante stad om door te lopen. Veel hoogbouw en garages en overal verkeerslichten en zebrapaden. Ik kan soms het geduld niet opbrengen om zolang te wachten, mn. als er geen verkeer aankomt, en negeer dan het rode licht. Dit zie ik geen enkele Japanner doen, zij wachten netjes tot het licht groen is. Aan de haven ga ik lekker in de zon een stukje lezen. Daarna bezoek ik nog een park waar de mensen hun honden en kinderen uitlaten. Onderweg kom ik nog een warme bakker tegen, daar koste een half bruin brood 700 yen ( bijna €6). Ik was nog van plan om naar Momochi seaside park te lopen , maar ik ben maar eerder omgedraaid want anders zou ik te lang in het donker moeten lopen voordat ik thuis was. ' s Avonds weer gezellig gekletst met de Japanse die vandaag de marathon van Fukuoka had gelopen in 4,5 uur. Ook gesproken met een Chinese die in Zuid Korea werkt. Op deze manier is in een hostel veel gezelliger dan een hotel.

Maandag 11 november: van Fukuoka naar Nagasaki;
Om 8.00 uur sta ik op en ga ontbijten. Daar tref ik de marathonloopster weer en hebben we adressen uitgewisseld. Zij is van plan om in april/ mei een marathon in Nederland te gaan lopen en dan kunnen we elkaar weer terugzien. Het klikte erg tussen ons en ze is tevens een leeftijdsgenoot van 68 jaar. Daarna loop Ik naar de bus terminal waar mijn bus naar Nagasaki om 10.46 uur vertrekt. Het regent een klein beetje. De rit duurt ongeveer 2,5 uur. We passeren een mooi landschap van beboste heuvels en dalen waarin soms leuke dorpjes bevinden. Vanaf het Nagasaki station was het maar 15 min. lopen naar het hostel Casa Noda. Ik kon om 14.00 uur meteen inchecken. Gelukkig kreeg ik hulp bij het sjouwen van mijn koffer naar boven via 3 trappen. Ik slaap nu op een gemengde zaal voor 10 mensen ( 5 etage bedden). Ik ben blij met mijn beneden bed. Ik spreek een Duitse kamergenoot die al 2 maanden in Japan reist. Haar volgende bestemming is Zuid Korea en daarna Nieuw Zeeland. Er is een gezellige gezamenlijke kamer en keuken. Ook hier is de sfeer heel relax. Daarna ga ik nog 2 tempels bezoeken die in de omgeving liggen nl. de Shorenji/Sofukuji tempel (Zen tempel uit 1629) en de Fukusai tempel , ook uit 1628 met de vorm van een schildpad met daarop een zilverkleurige Boeddha die kinderen op zijn knie heeft. Daarna loop Ik terug naar het hostel en koop onderweg bij een grote supermarkt, groenten, vis en yoghurt voor mijn avondmaal. Mensen die ik, middels mijn Google translater, om advies vraag zijn erg aardig en behulpzaam. ' s Avonds is het ook gezellig in de keuken/ huiskamer. De een is aan het koken, de ander aan het eten of aan het lezen of met elkaar aan het praten. Ik voel me hier helemaal thuis.

Dinsdag 12 november: Nagasaki;
Ondanks dat er 8 van de 10 bedden bezet waren, was het heel stil op de slaapzaal. Er zit ook een gordijntje voor ieder bed, zodat niemand je ziet liggen. Rond 7.45 uur sta ik op en ga ontbijten. Het ontbijt is inclusief maar stelt niets voor; wit brood en 2 soorten jam. Gelukkig had ik nog kaaspuntjes die ik op mijn geroosterde brood kon smeren. Daarnaast ben ik mijn treinritten naar de verschillende Japanse plaatsen gaan bestuderen , want als ik de tijd weet waar ik ergens naar toe wil gaan dan kan ik ook een zitplaats vooraf reserveren. Maar het is een hele studie via de Japanse trein-app Hyperdia. Rond 12.00 uur neem ik bus 5 naar " berg Inasa". Dit is een heuvel in Nagasaki van 300 m. Hier vandaan heb je een mooi uitzicht over de stad. Er gaat ook een kabelbaan er naar toe maar die was in reparatie. Daarna loop Ik de 6,5 km heuvel naar beneden. Ook vandaag is het zonnig weer bij 20 graden. Als ik weer beneden ben en langs het water loop zie ik een bruidspaar met wie ik op de foto ga. Daarna bezoek ik Dejima of Deshima ( betekent eiland wat uitsteekt) Nu is het een museum dorp. Van 1640-1859 was het verhuurd aan de VOC en werd er intensief handel gedreven tussen Nederland en Japan. Er staan nu nog 14 oude huizen die vanaf in 1990 gereconstrueerd worden. Daarna loop Ik langs de " Dutch slope" bekend om zijn westerse huizen. Tenslotte bezoek ik de Chinese wijk. Die zijn overal erg gezellig.
' s Avonds schrijf ik mijn belevenissen van vandaag op, selecteer de gemaakte foto's en ga verder met het plannen van mijn treinreizen. Ik heb het idee dat het rustig is in het hostel.

Woensdag 13 november: Nagasaki:
Vanochtend ben ik eerst naar het Nagasaki station gegaan om de stoelen ( gratis) te reserveren van de treinen die ik de komende dagen ga gebruiken met de JR pass. Ik bofte dat ik direct aan de beurt was en geholpen werd door een alleraardigste en geduldige dame. Ik had al voorbereidend werk gedaan qua tijden en plaatsen, maar zij kon de puntjes op de I zetten. Bij sommige treinen kun je namelijk geen stoel reserveren en met de JR pass kun je geen gebruik maken van private treinen en de Shinkansen Nozomi en Mizuho ( of tegen aparte betaling), maar gelukkig zijn er alternatieve treinen zoals de Shinkansen Hikari en Sakura de op meerdere stations stoppen en er dus langer over doen. Daarna ga ik met het kleine antieke trammetje ( waarvan ik een gratis ticket had gekregen van een kamergenoot in Fukuoka) naar het Park van de Vrede. Het park is aangelegd ter herinnering aan de verwoesting van de stad door de atoombom van 9 augustus 1945 aan het eind van de tweede wereldoorlog. Hierop staat een 10 meter hoog koperen beeld, met de waarschuwende en de beschermende hand. Er zijn ook veel schoolkinderen met hun juf en meester. Daarna loop ik naar het Atoom museum . Eigenlijk was ik niet van plan om daar naar binnen te gaan om al die ellende te zien, maar ik heb het toch maar gedaan en daar heb ik geen spijt van. Hier werd in beeld gebracht dat 1/3 van de stad door de atoombom op 9 augustus 1945 om 11.10 uur vernietigd werd en 78000 doden vielen. Heel veel mensen kregen als gevolg van de straling, kanker en huidbeschadigingen en het land in de ruime omgeving kon niet meer gebruik worden voor landbouw. Ik vond het wel aangrijpend . Het is vandaag bewolkt en toen ik naar huis liep begon het te regenen. Gelukkig had ik zowel een poncho als een paraplu bij me. 's Avonds rustig in het hostel doorgebracht en gesproken met mensen uit Taiwan en Thailand, die je hier veel ziet. Ook is er een jongen uit Duitsland en Frankrijk.

Donderdag 14 november: van Nagasaki naar Kumamoto:
Na het ontbijt check ik uit bij hostel Casa Noda en loop naar het treinstation van Nagasaki. Vandaag begint mijn trein avontuur met mijn 14 daagse JR pass. Eerst neem ik de LTD.EXP. Kamome 16 ( snelheid 130, duur 88 min.) naar Shin-Tosu. Dit ging zonder problemen. In Shin-Tosu moet ik overstappen en naar een ander perron lopen. Het stond allemaal ook goed in het Engels aangegeven. Daar pak ik de Shinkansen Samira 549 ( is een hoge snelheidstrein, snelheid 300 km). Omdat ik ( gratis) een zitplaats heb gereserveerd krijg ik ook nog een plekje in de " Green car " met een extra luxe stoel. In 24 min. ben ik in Kumamoto. Aangezien ook hier de stations erg groot zijn met vele uitgangen is het altijd een gepuzzel om de juiste uitgang te vinden. Een aardige meneer heeft me daarbij geholpen. Ik blijf nog een tijdje op het station rondlopen want ook hier zit een uitgebreid winkelcentrum bij. Wat ik zo bijzonder waardeer in Japan is : overal is er: " free wifi" , naast ( rol) trappen is er altijd een lift, en op heel veel plekken vindt je gratis schone heren en damestoiletten zelfs met w.c. papier. Hier kan Nederland nog heel wat van leren. Daarna ga ik een uurtje buiten op een bankje lezen, want in het Asobigokoro guesthouse kan ik pas om 15.00 uur inchecken. Vanaf het station is het ca. 20 min. lopen naar het hostel. Een Japanse jongen, genaamd Kiddy, vertelt me , onder het genot van Japanse zwarte boekweit thee, eerst de indeling en regels van het guesthouse en waar ik winkels en restaurants in de omgeving kan vinden en dat tekent hij in op een vel papier. Er is een gezamenlijke huiskamer en keuken. Ik slaap in een slaapzaal voor 4 vrouwen, doch vanaf zijn we maar met z'n tweeën. Ik slaap in een futonbed . Dit is een platte matras met een stoffen buitenkant, die gevuld is met katoen,wol of synthetische tussenvulling). Op de grond ligt tatami ( geweven stro). Daarna ga ik de omgeving verkennen en boodschappen doen. Als ik terug ben wacht op me een volgende Japanse traditionele verrassing. Ze hebben een kotatsu: .Dit is een lage tafel met een deken, gedrapeerd over de top. Terwijl je aan de tafel zit en je benen onder de deken legt, worden ze verwarmd door een verwarmingselement dat aan de onderkant van de tafel is bevestigd. Heerlijk! Kotatsus bestaat al sinds de 14e eeuw. Het herinnert mij aan de wintersport waarbij je dit principe ook wel eens tegen komt , alleen bij normale hoge tafels en stoelen. In de loop van de avond komt ook nog een jongen uit Nieuw Zeeland en een Japanse kamergenoot en ik zie nog 2 jongens rondschuiven. Ik had morgen graag naar de Aso vulkaan gegaan (53 km. van Kumamoto) met 1 van de grootste kraters van de wereld. Maar daar zie ik maar van af. Op 14 april 2016 heeft namelijk een aardbeving plaats gevonden en heeft het treinstation in de buurt vernietigd en er gaan nog steeds geen treinen naar toe, alleen bussen. Daarnaast is de vulkaan nog steeds actief en daarom is het niet toegestaan in de buurt te komen. Dus je zult weinig van de vulkaan zien als je er naar toe gaat. Na een warme douche kruip in mijn futonbed.

Vrijdag 15 november; Kumamoto:
Ik heb mijn kamergenoot niet naar bed horen gaan, dus dat is een goed teken.Rond 8.00 uur sta ik op en maak mijn eigen ontbijt klaar. Ik had bruine bolletjes gekocht en daar zat al een bolletje boter in. Dit heb ik nog nooit eerder gezien. Daarna loop ik naar het kasteel van Kumamoto . Dit kasteel is gebouwd in 1601, afgebrand in 1877 en herbouwd in 1960. Het heeft 49 torentjes, 29 kasteelpoorten, 2 kasteeltorens en een hoofdgebouw . Aangezien ze nu met de renovatie bezig zijn , is het kasteel alleen op zondag geopend. Dus ik kon helaas de gebouwen slechts op afstand zien. Een tweede domper in Kumamoto. Gelukkig is het helder en zonnig weer ( alleen in de schaduw is het fris). Daarna loop Ik naar de Tuin Suizenji in het park Suizenji Koen.. Het is een mooi aangelegd park ( van 1632) met tempeltjes en groene heuvels. Ook hebben ze de vulkaan Fiji en het Biwaarmeer ( grootste meer van Japan,) in miniformaat nagebootst. Daarna was ik nog van plan om naar het Kitaoka natuur park te gaan, maar doordat ik alles lopend heb gedaan , zou ik daar pas om 17.00 uur zijn. Dus ik ben maar teruggelopen naar het hostel. Op de weg is het overal druk met auto's. Heel veel dames achter het stuur en in de meeste auto's zit maar 1 persoon. Dat zal ook wel de reden zijn dat de voetgangers stoplichten zolang op rood staan want de automobilisten worden vóór getrokken. Als de zon weg is koelt het behoorlijk af. Terug in het hostel is weer een nieuwe lichting dames uit o.a. Maleisië aangekomen. Ook nu geeft Kiddy hun uitgebreid, dezelfde informatie. Ik maak mijn eigen maaltijd klaar met Japanse ingrediënten en ik krijg een Japanse soep met soja aangeboden. Het eten met stokjes (chopsticks) gaat mij nog niet zo goed af. Daarna schrijf ik mijn belevenissen van vandaag op en praat met Kiddy en een Frans meisje die hier 1 jaar stage loopt. Gelukkig wordt de airconditioner op warm gezet ,want met een kotatsu krijg je wel warme voeten en benen, maar je bovenlichaam blijft koud. Na een warme douche zet ik mijn koffer klaar voor morgen.

Zaterdag 16 november: van Kumamoto naar Hiroshima;
Vandaag ga ik alweer naar de 4de plaats in Japan nl. Hiroshima. Ik moet zeggen dat ik tot nu toe helemaal in mijn nopjes ben met deze manier van reizen: alles zelf uitzoeken en ontdekken, zelfstandig reizen met de bus of trein, logeren op slaapzalen in hostels. Het is elke keer weer een nieuwe uitdaging en avontuur. En het weer zit ook nog mee.
Na een " afscheids-selfie" genomen te hebben met Kiddy, verlaat ik het Asobigokoro guesthouse en loop naar het station. Om 10.35 uur vertrekt de sneltrein Shinkansen Sakura 548 naar Hiroshima . Iedereen moet op het perron al bij het nummer gaan staan van de treincabine dat overeen komt met je gereserveerde plaats. Daarom verloopt alles snel en perfect op tijd. Met een snelheid van 300 km per uur legt hij in 1 uur en 45 min. een afstand af van 400 km af. Op het station van Hiroshima loop ik het VVV binnen waar ik een plattegrond krijg van Hiroshima en een aardig meisje geeft me nog een tip om maandag ook naar Kurashiki te gaan. Daarna loop Ik wat rond in de prachtige winkels en eetgelegenheden op het station en proef diverse zoete snacks ( daar houden de Japanners van). Aangezien ik pas om 15.00 uur kan inchecken in het Hana hostel , ga ik buiten op een bankje in de zon verder met mijn boek. Het is maar 15 min. lopen naar het hostel. Hier slaap ik weer op een vrouwenkamer met 2 etage bedden. Gelukkig is er nog een beneden bed vrij. Ook hier hebben ze een gezamenlijke huiskamer en keuken. Inmiddels is het alweer 16.30 uur. Ik had gelezen dat je met je JR pass gratis gebruik kan maken van de Sightseeing bus. Deze zou vertrekken vòòr het station. Het aardige meisje van het VVV vond het leuk om me weer te zien en bracht me naar die bus die al klaar stond. Het moet zo zijn !! Met de bus rijden we o.a. langs het Atoom museum, het Vredespark en Vredes museum etc. Als ik morgen tijd over heb ga ik ze misschien wel bezoeken. Op Hiroshima is , 3 dagen voor Nagasaki , namelijk op 6 aug.1945 een atoombom gevallen. Inmiddels is het donker geworden en heb ik honger gekregen. Bij een supermarkt koop ik een kant en klare magnetron maaltijd met zalm,vlees,groenten en rijst. Thuis eet ik die nooit maar hier komt het goed van pas. Hij smaakte erg goed. In de kamer/ keuken lopen de mensen in en uit. Ik ontmoet Canadezen, Fransen, Maleisiërs etc. Er heerst een gemoedelijke sfeer. Ik hoop dat mijn nachtrust niet al te veel verstoord wordt door het geluid van de treinen want die rijden heel frequent en maken behoorlijk lawaai.

Zondag 17 november: Hiroshima;
Gelukkig vannacht geen last gehad van het lawaai van de treinen. Ook niet van de andere 3 kamergenoten. Ik sta maar op tijd op, 7.15 uur, want op dat tijdstip is de douche/ toilet nog vrij. In de keuken maak ik mijn ontbijt klaar, boterhammen met gebakken ei en yoghurt. Dan loop ik naar het station en laat me met de Sightseeing bus brengen naar de bezienswaardigheden van de stad. Maar op het station had het meisje van de VVV me in de gaten en snelde naar me toe. Ze was blij om me te zien en we maakten samen een foto. Ik laat me door de bus afzetten bij Atomic Bomb Dome (atoombom koepel of vredesmonument).Het is een van de weinige grotere gebouwen die overeind zijn blijven staan na de atoombom aanval op Hiroshima van 6 augustus 1945 ondanks het feit dat het gebouw zich op 160 meter van de explosie bevond. Daarna bezoek ik het Vredesmuseum van Hiroshima . Het doel van het museum is een bijdrage te leveren aan de strijd voor de afschaffing van alle kernwapens in de wereld en bij te dragen tot de wereldvrede. Het museum werd in augustus 1955 opgericht in het “Vredespark” van Hiroshima. Dit museum laat ook de ernstige schade zien die de atoombom van 6 aug. 1945 heeft aangericht (idem in Nagasaki). Vervolgens loop ik, in het zonnetje, de 3 km naar het station terug. Daar pak ik de JR Sanyo trein naar Miyajimaguchi en vandaar de ferrie naar Miyajima (betekent schrijneiland). Het is een eiland in de Japanse Binnenzee. Het eiland is vooral bekend om het shintoschrijn dat erop ligt, het Itsukushima-schrijn. Voor het schrijn staat in het water de toegangspoort, de torii. Andere bezienswaardigheden zijn de boeddhistische tempel Daisho-in en de pagode met vijf verdiepingen, Goju-no-to. Naast de pagode ligt de Senjokaku, het paviljoen van duizend tatami-matten, gebouwd in 1587.
Vandaag, zondag, is het erg druk met vooral Japanse bezoekers. Er zijn ook heel wat eetgelegenheden waar ze de meest bijzondere gerechten klaarmaken. Voor elk stalletje staat een rij, heel geduldig op hun beurt, wachtende Japanners. Idem voor het toilet en voor de boot terug. Rond 18.00 uur ben ik weer terug op het station van Hiroshima. Daar ga ik boodschappen doen voor mijn avondmaal. Daarna pak ik mijn spulletjes in mijn koffer, en zet die alvast in de bagageruimte van het hostel. Want morgenochtend vroeg moet ik al uitchecken zodat ik om 8.15 uur op de trein kan stappen. Ik ga dan de plaatsen Himeji , Okayama en evt. Kurashiki bezoeken. Vervolgens ga ik met de trein terug naar Hiroshima, ga mijn koffer ophalen van mijn hostel, en pak vervolgens de trein naar Osaka. Het is een krappe planning en ik hoop dat het gaat lukken.

Maandag, 18 november: Hiroshima, Himeji, Okayama, Kurashiki, Hiroshima naar Osaka.
Ik slaap wat onrustig omdat ik het spannend vind of ik mijn plannen voor vandaag kan realiseren.Om 6.45 uur sta ik op en kleed me stilletjes aan om de andere kamergenoten niet wakker te maken. Daarna ga ik ontbijten en maak tegelijk een lunchpakket voor me klaar. Daarna loop Ik naar het station. Het is aardig bewolkt maar wel droog. Om 8.27 uur neem ik de Shinkansen Samira 540 naar Okayama, waar ik over moet stappen op de shinkansen Hikari naar Himeji. Daar loop ik de 2 km naar het Himeji-jo ( het witte reiger kasteel). Dit is het mooiste kasteel van Japan. Het is gebouwd in 1333 en is nog in zijn oorspronkelijke staat. Aangezien ik had gelezen dat de buitenkant indrukwekkender is dan de binnenkant heb ik geen entree kaartje gekocht maar er om heen gelopen. Daarna terug naar het station gelopen en om 12.07 uur de shinkansen Kodama 741 naar Okayama genomen. Doordat ik gereserveerde plaatsen heb zit ik erg rustig en comfortabel. Ook Okayama heeft een kasteel . Doch dit is een nagebootste variant (1966) van het originele kasteel wat verwoest is tijdens de 2de wereldoorlog. Ook hier ben ik niet binnen geweest. Maar de buitenkant ziet er mooi uit. Daarna bezoek ik de Karakuen tuinen. Hier kreeg ik nog senior korting en korting i.v.m.mijn JR pas. Deze tuin schijnt 1 van de aller mooiste tuinen van Japan te zijn. Al aangelegd in 1687. Het heeft vijvers, stroompjes, wandelpaden, een uitkijkheuvel en verschillende soorten bomen. De Japanners komen hier graag om mooie foto's te maken. Het liefst in traditionele kleding. Ook heb ik een mooie foto kunnen maken van een jong bruidspaar. Om 14.55 uur neem ik de Shinkansen Salut 559 weer terug naar Hiroshima. Daar heb ik precies 46 min. de tijd om mijn koffer en rugzak bij mijn hostel op te pikken en weer terug te lopen naar het station om met de Shinkansen Samira 558 naar Shin Osaka te reizen. Inmiddels is het een beetje gaan regenen. Maar alles verloopt precies zoals ik gepland had. Ik had zelfs nog tijd om het Japanse meisje van de VVV goede dag te zeggen. Alleen had ik bijna in de verkeerde trein gestapt die 2 min. eerder op hetzelfde perron aankwam. Gelukkig gingen de deuren voor mijn neus dicht toen ik naar wagen 5 liep. In Shin Osaka moet ik overstappen op een lokale trein naar Osaka. Ik had 11 min. tijd om over te stappen maar ik moest van spoor 14 naar spoor 7 lopen door een massa mensen ( spitstijd) Maar met een beetje vragen ben ik gelukkig op tijd . In Osaka moet ik weer zoeken welke uitgang ik moet hebben voor mijn hostel. Bij Starbucks maak ik gebruik van hun WiFi om een kaart van Osaka op MapsMe te downloaden. Daarna loop Ik in 20 min. naar mijn hostel Drop Inn Osaka. Het is inmiddels al donker en het regent hier ook een beetje. Hier slaap ik op een vrouwenzaak met 15 stapelbedden op de 4de verdieping Het is wel een beetje schrikken. Gelukkig krijg ik een beneden bed. Op de 3de verdieping bevinden zich douches, de wasmachines en de gezamenlijke keuken en lounge gedeelte. Ook op de 5de verdieping zijn douches. Ik ga wat te eten halen en maak het warm in de magnetron. Iedereen is voor zich zelf bezig met lezen, computer of mobiele telefoon. Daarna neem ik een douche en kruip in mijn " kast" . Morgen moet ik weer op tijd opstaan want dan ga ik naar Koyasan: ook via een moeilijke trein constructie.

Dinsdag 19 november; Osaka -Koyasan.
Ondanks dat het een grote slaapzaal was met veel mensen, was het stil vannacht.
Rond 7.00 uur sta ik op en ga ontbijten in de louche. Daar staat wit brood , jam en boter klaar. Eenvoudig, maar de koffie uit een machine maakte veel goed, evenals de worteltjes sap. In 20 min. loop ik naar het station. Het is daar enorm druk. Met wat hulp vind ik het juiste perron waar ik de de Osaka loop line for Tennoji neem naar Tennoji. Ik was op tijd en neem daarom een trein die 10 min. eerder gaat dan ik gepland had. In Tennoji liet ik me weer verleiden om een trein eerder te nemen naar Oji , maar dat had ik beter niet kunnen doen want deze trein deed er langer over en daardoor miste ik de aansluiting naar Takada. Toen stapte ik ook nog in het voorste deel van die trein dat losgekoppeld werd en ging Ik de verkeerde kant op. Toen ben ik na 1 halte weer uitgestapt en teruggegaan naar Oji en toen wel de juiste trein naar Takada gepakt. Daar moest ik overstappen voor de trein naar Hashimoto. Inmiddels lag ik al 1 uur achter op mijn ( krappe) schema. In Hashimoto moet ik overstappen op een particuliere trein de Ltd. Exp.Koya 3 naar Gokurakubashi en moet daarvoor een apart ticket kopen. Helaas koste het me heel veel moeite en tijd om de loket beambte uit te leggen dat ik een retourticket voor vandaag wilde hebben ( ondanks mijn translater). En het ging hem helemaal boven zijn pet toen ik vroeg naar de treintijden voor de terugweg. Ik laat het maar op me afkomen. De trein naar Gokurakubashi vertrekt om 12.05 uur en doet er 44 min. over waarvan hij 24 min. stilstaat onderweg. Hopelijk komt alles goed. In Gokurakubashi moet ik de kabelbaan nemen naar Koyasan en daar een lokale bus naar het dorp. Inmiddels is het al over 13.00 uur en had ik vanochtend mijn eerste trein om 8.29 uur. Dus het is meer een treindagje dan iets anders ( ik moet ook nog terug naar Osaka).
De rest van de dag verloopt gelukkig vrij soepeltjes. De kabelbaan ( lijkt meer op een kabelbus) ligt direct naast het station. Boven aangekomen staan bussen klaar waarmee je naar verschillende delen van Koyasan gereden kunt worden. Ik had een combinatie ticket van trein, kabelbaan en bus gekocht , dus ik kon overal in en uitstappen. Koyasan ligt op een dicht bebost plateau omringt door 8 pieken. Het is half zonnig weer , maar erg koud. Er bevinden zich meer dan 100 kloosters en boeddhistische tempels m.n. Zen boeddhisme. Ik had maar 3 uur de tijd om rond te lopen en ik heb mijn ogen uit gekeken. De tempels zijn allemaal prachtig, soms oranje- rood van kleur. Helaas heb ik niet het heiligdom Okuno-in gezien met meer dan 11000 lantaarns die de hal verlichten en de dagelijkse Goma vuurceremonie. Ook had ik graag over het Nyonin-Michi gewandeld, dit is het vrouwenpad. Maar ja, je kunt niet alles hebben. Rond 16.15 uur ga ik met de kabelbaan weer naar beneden , vervolgens om 16.35 uur met de part. trein naar Hashimoto. Daar moet ik overstappen op de trein naar Oji .En daar moet ik weer overstappen op de trein naar Osaka , waar ik om 19.54 uur aankom. Ik ben blij als ik weer terug ben in mijn hostel. Het was het dagje wel, maar het was wel de moeite waard.

Woensdag 20 november: Osaka en Kyoto:
Ook vannacht goed geslapen. Ik heb de bedden op de slaapzaal eens geteld, het zijn er 30 ( 15x2). Ze zijn vrij breed en er ligt een heerlijk donsdek op. Na het ontbijt ga ik eerst de bezienswaardigheden van Osaka bekijken , want daar ben ik gisteren niet aan toe gekomen. En daarbij komt dat ik pas om 17.00 uur in het volgende hostel kan inchecken. Het zou vandaag 15 graden zijn met 40% kans op regen, daarom doe ik mijn donsjack maar aan. Ik loop eerst naar de winkelgalerij Tenjinbashisuji. Dit is een overdekte winkelstraat van maar liefst 2,6 km lang. Daarna bezoek ik het kasteel van Osaka. Het is in het verleden vaak verwoest en de huidige versie dateert uit 1931. Het is een mooi kasteel gelegen in een mooie kasteeltuin. De zon komt steeds vaker door en ik kan mijn jas uitdoen. Er wordt best veel gefietst in Osaka. Meestal zijn het kleine stadsfietsen, niet die mooie ( elektrische) fietsen van ons. Maar ze rijden allemaal op de stoep en daarom is het oppassen dat ze je niet omverrijden. Uiteindelijk ga ik naar het Kuromon Ichiba markt. Het is een lange overdekte markt en een ideale plek om sushi's te eten, maar ook takoyaki (octopusballetjes) en okonomiyaki ( hartige pannenkoeken. Ook ligt er allerlei soorten vis en schaaldieren. Mooi om te zien. Daarna moest ik me haasten want inmiddels was het 13.45 uur en moest ik nog 5,5 km naar het hostel terug lopen. Mijn bagage kon ik daar tot 15.00 uur gratis opstallen en ik wil om 16.00 uur de trein naar Kyoto nemen. Dus met een loopsnelheid van 5 -5,5 km per uur was ik om 15.05 uur bij het hostel. Daar mijn bagage opgepakt en naar het station gelopen. Om 16.00 uur stap ik in de JR special Rapid Service for Nagahama. Deze is in 29 min. in Kyoto. Daar moet ik eerst de kaart van Kyoto op mijn MapsMe app downloaden, want anders weet ik niet hoe ik bij het hostel kan komen. Maar op dit station werkt de Wifi van de spoorwegen niet goed, daarom ga ik op zoek naar een Starbucks waar ik goede ervaring heb met gratis snelle wifi. Doch het koste me meer dan 30 min. om er een te vinden. Inmiddels is het al 17.15 uur en donker en moet ik 2 km naar het hostel Kaikoteki-Mirai lopen. Het is een onooglijk klein hostel, met een klein kamertje met 2 etagebedden, een kamer met tatami op de grond en kotatsu (verwarmde tafel ). Helaas moet ik het doen met een bovenbed. Voor het eerst moet ik hier, bovenop de kamerhuur, een speciale gemeente belasting betalen. Er werd veel goed gemaakt door de aardige kamergenoten, éèn meisje uit Taiwan die trakteerde op Japanse rijstwijn en een meisje uit Spanje waarmee ik weer Spaans kan spreken. Er lopen nog 2 Japanse dames rond die samen een kamer hebben, maar die spreken geen Engels en zijn erg verlegen.
Na een warme douche kruip ik in mijn bed. Hopelijk krijg ik morgen een beneden bed.

Donderdag 21 november; Kyoto ( Inari, Nara)
Weer goed geslapen en niet van het trappetje gevallen vannacht. Ik maak mijn eigen boterhammen en oploskoffie. Het is hier wat improviseren, maar ik red me wel. Op advies van het Spaanse meisje, loop ik vanaf het hostel naar Inari, want het ligt maar 2,5 km hier vandaan ( er gaat ook een trein van Kyoto naar inari). Hier bevindt zich de Fushimi Inari taicha/tempel ( Oinari-san). Het is een Jinja heiligdom. De schrijn is gewijd aan de kami (god) Inari en vormt de hoofdschrijn van ongeveer een derde van alle Inari-heiligdommen in Japan. Het heiligdom behoort tot de oudste en bekendste shintoistische heiligdommen in Kyoto. Het heiligdom is vooral bekend vanwege haar galerijen, die worden overdekt door duizenden scharlakenrode torii (poorten). Deze galerijen voeren naar boven over een heuvel. Ik heb alle honderden trappen gelopen onder de oranje-rode torii's. Een mooi gezicht, maar het was wel druk met Japanners en buitenlanders. Daarna neem ik de trein van Inari naar Nara, die 69 min.doet over 39 km. In Nara liggen 8 bezienswaardigheden die op de Unesco lijst staan. De meesten liggen in het park Nara Koen, waar ik naar toe ben gelopen. Ik zie daar prachtige tempels waaronder de Todajji tempel. Van oorsprong was dit het grootste houten gebouw uit 752. Hierin bevindt zich een 16 m. hoge Boeddha. Ook de moeite waard was de Nigatsu-Do tempel. Jammer genoeg had ik onvoldoende tijd om alles te zien. Ook is het hier druk. Opvallend veel Spanjaarden kom ik tegen en nauwelijks Nederlanders
Op de terugweg naar het station bezoek ik nog eventjes 2 Japanse tuinen. Om 15.23 uur neem ik de JR Nara line Rapid for Kyoto terug naar Kyoto. Daar had ik net nog tijd om de Higashi - Hongansi tempel in Kyoto te bekijken voordat het om 17.15 uur donker was Het is de moedertempel van het Shin boeddhisme en ligt vlak bij het station van Kyoto. Daarna duik ik het grote ondergrondse winkelcentrum in onder het station van Kyoto. Hier verkopen ze de meest extreme zoetigheden waar de Japanners dol op zijn. Terug in mijn hostel heb ik nog contact met Shoko , de Japanse vrouw die ik in 2012 in Guatemala heb leren kennen. In Tokyo gaan we samen, en haar vrienden, op 25 november eten. In het hostel is het erg rustig. Sommige gasten liggen om 20.00 uur al in bed. Ik spreek nog met de eigenaar die in zijn studententijd een paar jaar in Canada heeft gewoond. Hij is erg aardig, maar het vreemde is dat hij ' s nachts niet in het hostel is, dus als er iets gebeurd, wat dan ??

Vrijdag 22 november: van Kyoto naar Takaya
We waren vannacht maar met 3 dames op de kamer en niemand snurkte. Ik sta om 7.30 uur op en maak mijn ontbijt. Ik ben er niet rauwig om dat ik ga uitchecken in dit hostel want het is allemaal zo kleinschalig met overal op en afstapjes, het is rommelig, er is geen bestek te vinden etc. etc. En het zitten op de grond zonder ruggensteun bevalt me, gezien mijn leeftijd, ook niet meer zo best.
Ik schrijf de 3 komende hostels een e-mail i.v.m.mijn verwachte aankomsttijd ( waar ze om vragen) en maak van de gelegenheid gebruik om te vragen of ik, in geval van een stapelbed, het onderste bed kan krijgen. Ik kan het altijd proberen! Rond 10.00 uur loop ik naar het station. Vandaag ga ik verkassen naar Takayama. Hiervoor neem ik eerst de Skinkansen Hikari 464 naar Nagoya en vandaar de Ltd. Exp. (wide view) Hida 9 naar Takayama. Bij elkaar duurt de rit ruim 2,5 uur. Gezien mijn gereserveerde stoelen is het zeer comfortabel reizen en ik zit voorin de trein. We rijden door een mooi bergachtig landschap waar we extra van kunnen genieten door de zeer grote ramen die de laatst genoemde trein heeft. Alleen jammer dat het zo bewolkt is en het regelmatig regent. Hopelijk is het in Takayama droog. Takayama ligt in het hart van de Japanse Alpen. Er bevinden zich nog veel traditionele houten huizen met lampionnen aan de gevels. En de mensen lopen hier nog in kimono's en worden rondgereden in traditionele Japanse riksja's. Er bevinden zich theehuizen en oude sake brouwerijen waar ze rijstwijn maken. Bekend is ook het rundvlees ( = hida-gyu/ Hida beef afkomstig van zwarte Japanse koeien. Hier logeer ik slechts 1 nacht in Relax hostel Takayama station. Zoals de naam al zegt ligt het dicht bij het station. Het is een prachtig hostel en erg efficiënt ingericht. Ieder heeft zijn eigen bed in een soort kast wat aan de voorkant afgesloten is met een schuif/ harmonica gordijn. En onder je bed kun je je bagage kwijt. Ik had graag vanmiddag nog de " Higashiyama walking course" in Takayama gelopen. Doch dat lukte niet meer omdat het hier al om 17.00 uur donker is. Eigenlijk had ik hier vandaag eerder moeten zijn maar ook hier is de inchecktijd 15.00 uur en je weet nooit van te voren of ze eerder de deur open doen zodat je je bagage kunt stallen. Het schijnt een mooie wandeling te zijn van 3,5 km via mooie natuur, heuvels, boerderijen, langs 12 tempels / shinto's en grafplaatsen, en ruïnes van het kasteel van Takayama. Ik moet me helaas beperken tot een paar tempels. Nu ben ik van plan om morgen om 6.30 uur op te staan, om 7.00 uur te gaan ontbijten en daarna naar de ochtend markt te gaan en ( een ander deel) van de wandeling te doen voordat ik om 9.38 uur op de trein stap naar Matsumoto.

Zaterdag 23 november van Takayama naar Matsumoto.
Door de houten vloer was het vannacht wel gehorig, maar ik heb toch wel de nodige uurtjes geslapen. Zoals ik van plan was , sta ik om 6.30 uur op. Van 7.00-9.00 uur kun je ontbijten , waarbij wel gezegd werd " op is op". Het is een simpel ontbijt met kleine witte bolletjes, stukjes brood van 4 bij 4 cm en flensjes van hetzelfde formaat. Hierop kun je dan boter en jam doen. Er is wel lekkere koffie van een automaat. Daarna loop ik naar de Miyagawa ochtend markt , waar fruit, groenten en snacks worden verkocht . Daarna lukt het me nog om een paar tempels op de Higashiyama wandelroute te bekijken . Het is jammer dat het nu mistig is. Achteraf bekeken had ik 1 dag langer in Takayana moeten zijn want dan had ik meer kunnen genieten van de mooie Japanse Alpen. Daarna ga ik mijn koffer en rugzak bij het hostel ophalen en loop naar het station. Om 9.38 uur vertrekt de LTD. EXP ( Wide view) Hida naar Nagoya. En daar moet ik overstappen op de LTD. Exp. ( wide view) Shimano 13 naar Matsumoto. Officieel zou ik in Nagoya een overstaptijd hebben van bijna 1 uur, maar omdat de 1ste trein vertraging had, hoefde ik nog maar een klein half uur te wachten. Inmiddels is de lucht opengetrokken en is het stralend zonnig weer. De beboste bergen in herfstkleuren zijn prachtig!! Om 15.03 uur kom ik aan in Matsumoto . En daar is het weer bewolkt en mistig. Hier logeer ik 1 nacht in het Matsumoto Backpackers hostel. Het is slechts 15 min. lopen vanaf het station. De eigenaar had me de deurcode doorgemaild, dus ik kon mijn bagage daar al deponeren. Matsumoto is vrij hoog gelegen in de Japanse Alpen. Het heeft een beroemd kasteel nl. het Japanse Crow castle = het zwarte Japanse kasteel, omdat het zwart is aan de buitenkant. Het heeft 6 verdiepingen, is 29 m. hoog en stamt uit 1594 . Helaas lijken alle Japanse kastelen op elkaar. Daarna loop ik langs de Yohashira shrine. Een aardige Japanse man vertelt me dat de schrijn gewijd is aan vier Shinto-goden. De naam Yohashira betekent letterlijk 'vier pijlers'. Een heiligdom met zoveel goden verzameld op één plaats is zeldzaam, zelfs in Japan. Om deze reden wordt aangenomen dat het heiligdom speciale wens-verlenende eigenschappen heeft. Inmiddels is het al 17.00 uur en is het al donker. Ik loop nog door de Nakamachi street. Dit is een winkelstraat met hier en daar een oud houten huis. Eigenlijk had ik ook in Matsumoto een hele dag moeten zijn want dan had ik ook met de fiets naar het Japanse Alpenpark kunnen rijden. Dit park is speciaal aangelegd voor Japanners die even tot rust willen komen. Het schijnt prachtige uitzichten te hebben over Matsumoto en de besneeuwde toppen van de Japanse Alpen. Dus ik moet in de toekomst nog eens terug naar de Japanse Alpen mn. in het voorjaar of in sept./ okt. Ook heb ik het plateau Utsukushi- Gahara gemist.
In het Backpackers hostel slaap ik op een gemengde kamer voor 4 personen in een futonbed met notabene een kruik, op de 1ste verdieping. De 2 douches en w.c's bevinden zich op de begane grond. Er liggen hier ook tatami matten op de grond en er is een verwarmde tafel (kotatsu) en iedereen zit op de grond met de benen onder de tafel. Ook hier is het klein, rommelig en incompleet. Er lopen wat vrijwilligers rond uit Australië, Engeland en Hong Kong. Het verschil in hostels is in Japan wel erg groot.
Na een warme douche kruip ik in mijn bed.
Morgen ga ik naar Tokyo, mijn laatste stop in Japan. Volgende week zit ik al in Australië.!

Zondag 24 november: van Matsumoto naar Tokyo;
De dikke deken op het futon bed was behoorlijk zwaar en warm. Om 6.45 uur sta ik op en maak mijn ontbijt klaar. Het is bewolkt maar de temperatuur is aangenaam. Daarna loop ik naar de trein. Om 8.40 uur reis ik met de Ltd.Exp.Asus 8 naar Tokyo. Hij doet er 2 uur en 53 min. over en ik kom om 11.33 uur aan in Tokyo. Het is weer een heel gezoek om uit dat immens grote stationsgebouw te komen. Ik loop de 2 km naar mijn hostel in 30 min. doch als ik in de buurt ben kan het hostel niet vinden. Ik loop alsmaar rondjes, zelfs de overburen wisten niet waar het zat. Eindelijk vind ik het. Het hostel zit op de 6de verdieping met op andere verdiepingen andere pandjes. Het hostel heet Bnb+ Kanda Terrace Ogawamachi en hier blijf ik 4 nachten. Ik slaap in een piep klein kamertje met 4 stapelbedden, met nauwelijks ruimte voor de koffers en rugzakken. Gelukkig hebben ze me een onderste bed gegeven n.a.v. de e-mail die ik gestuurd had. Er is ook een half overkapt buitenterras waar je evt. kunt gaan zitten en verder is er een magnetron en waterkoker , w.c.'s (met verwarmde bril) en douches, geen keuken en geen lounge , niets . Dus je bent genoodzaakt om , ook 's avonds, je vertier buiten te zoeken of in bed te kruipen. Dit valt me wel tegen. Het hostel ligt vlakbij winkelstraten. Ook op zondag zijn de winkels open en er lijkt wel voorverkoop van wintersport artikelen te zijn. Ik loop eerst naar de Otahimi Inari shrine. Dergelijke heiligdommen heb ik inmiddels al vele malen gezien ( de verzadiging treedt op). En daarna wandel ik naar een park waar de Shimizu poort staat van het voormalig Edo kasteel uit 1457. Voor het eerst zie ik hier heel veel joggers. In andere plaatsen waren er meer ( snel) wandelaars. Inmiddels is het al weer donker. Ik duik bij Starbucks binnen waar ik koffie bestel en waar je gerust een paar uur kunt blijven zitten lezen of internetten. Dit doen heel veel jongelui. Daarna ga ik terug naar het hostel en ga op het buitenterras zitten, wel met een jas aan , en dan is het goed te doen. Ik krijg gezelschap van een Japanse uit Kyoto. Zij is styliste op een grote boot en doet aan karate. Haar vriendin moest vandaag een wedstrijd spelen en daarom was zij meegekomen om haar aan te moedigen. Daarna neem ik een douche en zoek mijn bed op. Inmiddels heb ik een kou te pakken en moet veel hoesten. Hopelijk gaat het weer gauw over.

Maandag 25 november: Tokyo;
Vannacht ook veel moeten hoesten, hopelijk heb ik de nachtrust van ( ook) de anderen niet te veel verstoord. Na mijn ontbijt, wat ik buiten op het terras nuttig, loop ik eerst naar het station. Ik wil vooraf weten waar de treinen voor de komende dagen vertrekken want het station van Tokyo is immens groot. En dit was geen overbodige luxe. Want het blijkt dat ze dubbele spoor/perron nummers hebben, namelijk voor lokale lijnen, voor Shinkansen, voor particuliere treinen e.a. treinen. Gelukkig heb ik het daar gecheckt en toen bleek dat ik voor alle 3 bestemmingen op een ander perron moest zijn dan ik vermoedde. Toen wilde ik alvast een treinticket kopen voor donderdag als ik naar de luchthaven moet gaan voor mijn vlucht naar Australië ( mijn JR pas is dan verlopen). Daar bleek dat je alleen een ticket met gereserveerde plaats kunt kopen . Dat is 1340 yen (€11,17) + stoel voor 1530 yen (€12,75). Op dat moment had ik daar onvoldoende cash geld voor en wilde ik euro's wisselen voor yen. Het koste me weer een zee van tijd om een bank of wisselkantoor te vinden. Ze stuurden me van het kastje naar de muur en toen bleek dat er een wisselkantoortje gewoon in het stationsgebouw zat. Daarna ben ik op zoek gegaan naar de busterminal, want ik had gelezen dat er ook een bus gaat naar Narita luchthaven ( internat. luchthaven van Tokyo). Deze busterminal bevond zich aan de zuidzijde van het station. Hij kost maar 1000 yen (€8,33) en hij doet er maar 20 min. langer over dan de trein. Dus ik heb al besloten om donderdag om 16.00 uur de bus te nemen naar de luchthaven. Na dit alles geregeld te hebben wilde ik naar de de grootste vismarkt van de wereld lopen (=Tsukiji). Maar die heb ik niet kunnen vinden want hij schijnt verhuist te zijn en de vervanger was inmiddels gesloten . Toen had ik het wel gezien en ben die hele afstand van 5,5 km teruggelopen naar mijn hostel. Het is vandaag een echte zomerse dag en ik kon tot 16.00 uur in mijn T shirt lopen. In het hostel heb ik een lekkere douche genomen en me klaar gemaakt voor de ontmoeting met Shoko, de Japanse vrouw die ik 8 jaar geleden in Guatemala heb ontmoet ( we woonden bij hetzelfde gastgezin). Ik heb maar met haar afgesproken bij Starbucks om te voorkomen dat zij zich ook rot moet zoeken naar het hostel. De avond werd heel gezellig. We moesten 2 treinen nemen om aan de andere kant van Tokyo te komen en daar hebben we wat etenswaar en drank gekocht en vervolgens zijn we naar een kroeg gegaan in de wijk Shibuya ( uitgaanswijk voor de hippe jeugd) waar het hartstikke druk was met jongelui. Daar ontmoet ik de 2 vriendinnen van Shoko. Onder het genot van sake ( rijstwijn) en de meegenomen etenswaar, hebben we heerlijk gekletst. Shoko en ik deels ook in het Spaans en in het Engels. Daarna heeft Shoko me weer teruggebracht naar mijn hostel. Het was een geslaagde avond.

Dinsdag 26 november: Tokyo- Kamakura;
Te goed geslapen (verslapen) ondanks het hoesten, want ik word pas om 9.15 uur bezweet wakker, terwijl ik de wekker om 7.15 uur had gezet, maar die was niet afgegaan. Ik kleed me snel aan, eet wat en loop naar het station waar ik om 10.37 uur de J.R.Yokoduka trein neem naar Kamakura ( 1 uur later dan gepland). De trein doet een klein uurtje over een afstand van 50 km) . Kamakura is een gezellig toeristisch plaatsje. Het was in de 13de eeuw de keizerlijke hoofdstad. Het ligt aan de Grote Oceaan en is aan 3 zijden begrensd door beboste heuvels. Er bevinden zich daar ook prachtige tempels en heiligdommen zoals de Kenchoji tempel, Ennnoji tempel, Engakuji tempel en niet te vergeten het Tsurugako heiligdom (13de eeuw) met een groot bronzen Boeddha beeld. Het is vandaag behoorlijk koud, de temperatuur zou 12 graden lager zijn dan gisteren. Ik ben blij dat ik mijn donzen jack heb aangedaan. Om 15.55 uur neem ik de trein weer terug naar Tokyo. Het is ongelooflijk hoeveel Japanners met de trein reizen. Allemaal kijken ze op hun mobiele telefoon of slapen. Misschien komt het wel door de verwarmde stoel/ bankzittingen in de trein. Nu is het al om 16.30 uur donker. 's Avonds ga ik weer een paar uur bij Starbucks zitten en kruip op tijd in mijn bed.

Woensdag 27 november: Tokyo- Nikko nationaal park.
Vannacht weer behoorlijk getranspireerd in bed ( mogelijk lichte koorts), maar het hoesten word al minder en ik voel me gelukkig niet echt ziek. Na mijn ontbijt, buiten op het terras, loop ik naar het treinstation. Om 9.16 uur vertrekt vanaf spoor 23 de Shinkansen Nasuno 255 naar Utsunomiya. En daar moet ik overstappen op de Nikko line waarmee ik om 11.04 uur Nikko bereik. Hier worden de meldingen , naast Japans, ook in het Spaans gegeven ( meestal is het Engels). Nikko ligt 125 km ten noorden van Tokyo. Het is een gezellig toeristisch stadje en een pelgrimsoord. Naast vele tempels en heiligdommen ( Unesco) heeft het in de omgeving ook een mooie natuur mn. in het Nationale park Nikko met bergen en watervallen. Jammer genoeg is het vandaag ook een beetje fris (10 graden) en laat het zonnetje zich niet zien ( maar het blijft droog) De bekendste tempels zijn: de Tosho-gu, Rinno-Ji tempel (766 met 3 Boeddha beelden), het Lemitsu en Taiyuinbyo mausoleum, De Futarasan shrine. Als je al deze tempels wilt bezichtigen ben je een vermogen kwijt , want ze vragen entreeprijzen varierend van 200-2100 yen (€1,50 - € 10). Er is ook een mooie rode brug , de heilige Shinkyo brug. Ook bezoek ik nog Kanmangafuchi Abyss. Dit is een kloof nabij de Nantai vulkaan.
Helaas heb ik te weinig tijd om naar het Nikko N.P te gaan. Om 15.30 uur neem ik de trein weer terug. (Vooraf koop ik van mijn laatste yens nog een houten Japanse pop) Dit zijn de laatste treinritten die ik met mijn 14 daagse JR pass doe, want morgen is hij verlopen. Ik heb er veel gemak en plezier van gehad. Ook nu ga ik 's avonds een paar uur bij Starbucks zitten en rond mijn verslagen voor de website af en stuur ze naar jullie op. Mogelijk lukt het later op de avond of morgen vroeg ( voor het uitchecken) om ook wat foto's erbij te plaatsen ( kost veel tijd)

Morgen , donderdag 28 november: Tokyo - Australie;
Om 11.00 uur moet ik in mijn hostel uitchecken, maar ik kan tot 15.00 uur mijn bagage daar opstallen. Om 16.00 uur neem ik dan de bus naar de Internationale luchthaven, Narita, 60 km ten Oosten van Tokyo. En om 20.10 vlieg ik naar Cairns in Australië waar ik om 0.4.40 uur aankom. Daar moet ik ruim 5 uur wachten voor de volgende vlucht naar Brisbane, waar ik vrijdag om 12.10 uur zal landen. De rest lezen jullie in mijn volgende verslag.

Dit zijn dan weer mijn belevenissen in Japan gedurende 21 dagen. Het was een fijne tijd waarin ik weer veel gezien en meegemaakt heb en erg geboft heb met het weer. Inmiddels heb ik wel weer genoeg tempels en heiligdommen gezien. Zoals ik al schreef wil ik nog wel een keertje terug gaan naar Japan, maar dan om specifiek te wandelen in de Franse Alpen en om evt. andere Japanse eilanden te bezoeken. Of dat er van komt moet de toekomst uitwijzen. En nu heb ik wel weer zin in het warme weer wat ik zal aantreffen in Australië. Maar voordat het zover is moet ik eerst 10 uur vliegen en 5 uur wachten in Cairns voordat ik in Brisbane ben. Dus nog eventjes afzien.

Ik wens jullie het allerbeste.
Groetjes van Francine.