5de verslag: Zuid & Mid Australië: 7 -31 jan. 2020

Hallo allemaal,
Het is al weer 3,5 week geleden dat jullie iets van me hebben gehoord, maar mijn reis is gewoon verder gegaan. In die tussen tijd heb ik een groot deel van het Zuiden van Australië gezien en het stuk tussen Adelaide en Alice Springs in het centrum van Australië. Vooral tussen Sydney en Melbourne gaan de bosbranden helaas door, maar tot nu toe hebben ze geen invloed op mijn reis gehad. Ik heb wel een grote variatie in temperatuur meegemaakt , namelijk van 15 graden tot 43 graden. Boven de 35 graden heb je het gevoel dat je in een oven loopt. Ook nu heb ik weer veel gezien en beleefd: lees het maar in het onderstaande verslag.

Melbourne: van dinsdag 7 tot zondag 12 januari:
Dinsdag 7 januari neem ik de Skybus van Hobart naar de luchthaven van Hobart in Tasmanië en vlieg om 15.10 uur met Tigerair naar Melbourne. Het was vanochtend opvallend rustig en koud in Hobart in vergelijking met 1 week geleden toen de zeiljacht races en het eet festival er waren
Ook nu doe ik op de luchthaven mijn fleecejack, regenjas en bergschoenen aan en stop mijn powerbank, mobiele telefoon, handschoenen en muts in mijn zakken om te voorkomen dat zowel mijn incheckbagage als mijn handbagage te zwaar zijn. Maar gelukkig gaat het nu helemaal goed: mijn incheckbagage woog minder dan 21 kg en mijn handbagage werd niet gecontroleerd ( trouwens bij niemand i.t.t. Jetstar die flink aan het controleren was).
Om 17.00 uur komen we in Melbourne aan. Voordat ik de koffer van de band had gehaald, verwissel ik mijn schoenen en doe de jassen uit. Maar in Melbourne is het ook sterk bewolkt , mistig en de temperatuur komt niet boven de 20 graden. Daar brengt de Melbourne Skybus me in 20 min. naar de bus coach terminal bij het Southern Cross station. Vandaar uit is het maar 10 min. lopen naar het hostel Melbourne City Backpackers. Dit is het 1ste hostel waar ze geen laag stapelbed voor mij hebben gereserveerd, dus hier lig ik op een boven bed, maar vanaf zaterdagavond krijg ik een laag bed. Ik bof, want vanavond is er een gratis BBQ avond en kan ik nog mee-eten. De lounge van het hostel is gezellig met een paar leren banken, gewone tafels en stoelen en een T.V. Het ontbijt is gratis. Het hostel ligt midden in het centrum met veel hoge gebouwen, het station , winkels en internationale restaurants en er rijden veel trams.
Woensdag 8 januari ga ik lopend de bezienswaardigheden van Melbourne bekijken zoals: de Hoster en Rudledge lane waar aan weerszijden de muren met graffiti kleurrijk beschilderd zijn. Ook zie ik het Flinders station wat gehuisvestigd is in een prachtig oud gebouw van 1899. Hier in de buurt ligt ook het Federation Square, het Potter centrum (kunstgalerij) en de St. Paul cathedral en de Yarra rivier. Daarna loop ik naar de Queens Victoria markt en het Parlementsgebouw. Vandaag is er alleen avondmarkt vanaf 17.00 uur. Melbourne is in principe makkelijk te belopen. Het heeft lange brede straten , veel hoog bouw, veel trams, mooie parken en 2 stations. Het is vandaag ook lekker weer , half bewolkt en 25 graden. 's Avonds wordt er in het hostel gratis wijn geschonken en kaas geserveerd.
Donderdag 9 januari is een warme zonnige dag met een temperatuur van 32 graden, dus een ideale dag om naar het strand te gaan. Ik had gelezen dat er een mooie kustwandeling is van Brighton beach naar Saint Kilda. Maar om in Brighton beach te komen zou ik de trein moeten nemen. Hiervoor zou ik eerst een Myki kaart (soort OV kaart) moeten aanschaffen voor $6 en hierop geld moeten storten. Deze kaart kan ik alleen in Melbourne gebruiken, maar niet voor de trein a.s. zondag naar Warnambool. Dus ik heb maar besloten om daar maar van af te zien. Toen ben ik eerst 4,5 km naar de haven van Melbourne gaan lopen, waar de ferry vertrekt, en van daar uit heb ik een strandwandeling gemaakt naar Saint Kilda. En dat was ook lekker. Om 18.00 uur had ik afgesproken bij mijn hostel met de 2 Chinese meisjes die ik 1 week geleden ontmoet heb in Tasmanië en die me vanuit Bicheno een lift hebben gegeven naar Freycinet national park. Samen zijn we gaan eten bij een Japans restaurant. Het was gezellig.
Vrijdag 10 januari is het 's ochtends nog 32 graden en benauwd en 's middag gaat het regenen en koelt het sterk af. Ik loop naar de botanische tuin. Net als andere botanische tuinen in Australië is deze prachtig aangelegd en onderhouden. Daarna loop ik naar de Queen Victoria markt, die nu wel.open is. Het is de grootste openlucht markt op het zuidelijk halfrond (7 hectare groot) Het fruit is daar aanzienlijk goedkoper dan in de supermarkt
Inmiddels is het dan 15.00 uur geworden en begint het te regenen. De temperatuur zakt tot zo'n 18 graden en het wordt fris. Dit is het juiste moment om de gratis City Circle tram 35 te nemen die langs een aantal hoogtepunten van het centrum rijdt. Zo zie ik nog wat van de stad en blijf ik droog.
's Avonds wordt er gratis sangria geschonken in het hostel.
Zaterdag 11 januari: moet ik vroeg uit de veren want om 6.50 uur wordt ik opgepikt bij de St. Pauls kathedraal voor een dag-excursie over de Great Ocean Road door de organisatie " Hit the Road Tours". In ons busje zit een stel uit Nederland, moeder en dochter uit de VS, een stel die van oorsprong uit Vietnam komen en al 27 jaar in Melbourne wonen en hun neef die in Duitsland woont, en een stel uit Sydney. De gids/ chauffeur is Australiër met Duitse grootouders en hij gaat over 14 dagen emigreren naar Duitsland. Omdat ik alleen reis mocht ik voorin naast de chauffeur zitten. Het is koud, 17 graden, bewolkt en winderig. We rijden eerst via een binnenlandse route naar de Twaalf Apostelen : dit is een rij kalkzandsteen rotsen die vlak voor het zandstrand van Port Campbell nationaal park opsteken uit zee. Daarna wandelen door de Loch Ard Gorge: dit is een prachtige kloof met een baai die geflankeerd word door twee geelgekleurde rotswanden. De naam Loch Ard is afkomstig van een groot klipper schip dat in 1878 strandde op het nabijgelegen eiland Muttonbird, na een tumultueuze reis uit Engeland. We lunchen in de badplaats Port Campbell. Vervolgens gaan we in het plaatsje Kennet River koala's spotten en stoppen we nog bij de Memorial Arch (een herdenkingsboog ter ere van de 3000 mensen die de Great Ocean Road hebben gebouwd) En als laatste gaan we op zoek naar wilde kangoeroes in de buurt van het Bella strand en bezoeken we een kaas boerderij. Het was een mooie route m.n. de 12 apostelen en de Gorge. Het was alleen jammer dat het zo koud was. Om 19.00 uur zijn we terug in Melbourne

Warrnambool: van zondag 12 tot woensdag 15 januari
Zondag 12 januari neem ik in Melbourne om 13.00 uur de trein naar Warnambool, ik heb een gereserveerde plaats. De trein heeft een slakken gangetje. Over een afstand van 265 km doet hij 3,5 uur. Om 16.30 uur komt de trein in Warrnambool aan en dan moet ik een half uur lopen naar mijn hostel Warrnambool Beach Backpackers. Het is inmiddels zonnig geworden. In het hostel lig ik op een gemengde kamer voor 4 personen en krijg ik een onderbed . Mijn slaapgenoten zijn moeder en dochter uit Duitsland. Dochter heeft hier gewerkt en moeder komt haar opzoeken en nu reizen ze samen door Australië. Er zit een eigen w.c. en douche bij de kamer. Ook hier is een gemeenschappelijke keuken en een grote eet- resp zitkamer. Ik ben nog net op tijd om bij ALDI boodschappen te gaan doen. 's Avonds spreek ik een Zweeds meisje die als vrijwilliger helpt bij het verzorgen van kangoeroes en koala's. Heel boeiend !
Maandag, tijdens het ontbijt, kom ik in gesprek met een Franse jongen die al 2 jaar in Nieuw Zeeland en Australië afwisselend werkt en vakantie viert. Hij werkt dan op boeren bedrijven en zegt goed te verdienen : netto $21 per uur. Als hij weer voldoende geld heeft gaat hij weer reizen en vakantie vieren, zoals vele andere jongelui die ik hier ontmoet. Na het ontbijt maak ik eerst een strandwandeling. Het is prachtig weer, zonnig, onbewolkt en 28 graden. Het water is duidelijk kouder dan aan de Oostkust o.i.v. de koude stroming vanuit Antarctica. Ze surfen hier dan ook met "wetsuits" aan. Ik passeer een aantal prachtige uitkijkpunten zoals: Thunder Point lookout en Pickering Point lookout. Een deel van de kust bestaat uit prachtige kliffen die je heel goed kunt bewonderen vanaf een kustpad. Daarna maak ik een deel van de stadswandeling en zie het Oorlogs-herdenkingsmonument en Cannon Hill lookout. Ik ga ook op zoek naar de plaats waar de bus naar Tower Hill stopt ; een reservaat waar ik morgen naar toe wil gaan. Hij zou op de Koroit street zijn, maar inmiddels is deze bushalte verhuist naar de Lavastreet. Bij het station informeer ik naar de plaats en vertrektijd van de bus naar Mount Gambier, die ik woensdag moet hebben. Er gaat maar 1 bus per dag nl. om 17.00 uur en Ik hoef niet vooraf te boeken.
Dinsdag brengt bus 8 me om 10.00 uur, in 20 min. naar het Tower Hill game reserve. De buschauffeur is zo aardig om me bij de ingang van het reservaat af te zetten. Er staat daar niets aangegeven en ik loop willekeurig langs het Tower Hill meer. Daar zie ik op afstand kangoeroes en emoes ( familie van de struisvogels). Via een pad langs het Edge meer kom ik bij het " visitor centre " terecht. Zij geven mij een A viertje met 4 wandelroutes: naar de Last volcano crater, de Wagon bay loop, de Peak climb en de Lava tongue boardwalk. Het zijn mooie wandelingen door een prachtige natuur al laat de bewijzeringsbordjes wel wat te wensen over. Toen ik van huis vertrok vanochtend was het sterk bewolkt, maar rond 11.00 uur komt de zon er goed door. Helaas zijn er enorm veel vliegen die op je gezicht , armen en benen gaan zitten. Erg vies en irritant. Met een papieren waaier probeer ik ze weg te wapperen. Om 15.30 uur neem ik de laatste bus terug naar Warrnambool. Ik ben moe en ga op een bankje bij het strand heerlijk relaxt in mijn e- book " de zeven zussen" lezen. Het is buiten nog aangenaam want de zon schijnt nog en er staat niet zoveel wind.
De nacht van dinsdag op woensdag had ik weer het rijk voor mij alleen op mijn kamer. Dat was fijn , maar ook weer onwennig.
Woensdag is al weer mijn laatste dag in Warrnambool. Jammer genoeg is het erg nevelig buiten bij een temperatuur van 19 graden. Niet echt strandweer. Om 10.00 uur moet ik uitchecken, dus ik pak alles in en zet de koffer bij de receptie. Daarna ga ik maar weer een lange wandeling langs de kust maken. De kliffen zijn lang niet zo mooi als bij zonnig weer. Er zijn ook maar weinig mensen in het water, alleen de " diehards". Mijn bus gaat pas om 17.00 uur en zolang moet ik wachten.

Mount Gambier: van woensdag 15 tot vrijdag 17 januari:
Woensdag 15 jan. vertrekt de bus een half uur te laat uit Warnambool en daardoor zijn we pas om 20.30 uur in Mt Gambier. Op mijn verzoek zet de chauffeur ons ( ik en een Duits meisje) af bij ons hostel Dat scheelt ons een half uur lopen. We slapen in " the Old Mount Gambier Gaol" dit is een oude gevangenis. Helaas is de poort al dicht en moeten we de telefoon gebruiken om de eigenaar te spreken. Daarvan krijgen we een code waarmee we de poort kunnen openen. Er ligt een brief klaar met de sleutel en een plattegrond. Beiden slapen we in cel nr. 2, zonder ramen. Hier staan 2 stapelbedden. Ik krijg gelukkig weer een beneden bed. Helaas moeten we voor de w.c. en douche naar buiten en naar een ander gebouw. Op onze kamer slaapt nog een ander Duits meisje. Zij gaat hier werken : koeien melken op een boerderij. Zij heeft een goedkope tweedehands auto gekocht waarmee we die avond nog naar de " Blue Lake" rijden . Zodoende ziet mijn reisgenoot nog iets van Mont Gambier, want morgenochtend reist ze al door naar Adelaide. De keuken was vroeger de kapel van de gevangenis. Het ziet er erg verzorgd uit. Ook de huiskamer is gezellig ingericht met een aantal lekkere banken en een T.V.
Donderdag 16 januari: Tijdens het ontbijt ontdek ik dat het hier, in de staat Zuid Australië 30 min. vroeger is dan in de staat Victoria. Daarna ga ik de hoogte punten van Mount Gambier bekijken, waaronder het Blauwe meer/ Blue Lake. Dit is een kratermeer, 75 m. diep, gevuld met vulkaanwater, wat kobalt blauw is. Er is ook nog een ander meer, genaamd Valley lake. Om beiden meren zijn wandelroutes aangelegd.Hier en daar zijn prachtige uitkijkpunten. Het is vandaag slechts 17 graden en af en toe regent het en steek de wind op. Ik weet ineens weer waarom ik Nederland ontvlucht in de winter. Ik heb de pest aan dit weer. ' s Middags loop ik naar de Cave Garden met een kleine " sinkhole" (= een 90 m. diepe grot, de beplant is) en daarna naar de Umpherston Sinkhole. Deze laatste zinkput was ooit een kalksteengrot en James Umpherston maakte hierin een prachtige tuin, heel uniek !!
Verder heeft Mount Gambier niet veel te bieden m.u.v. de Engelbrecht Cave, doch die kan ik met het openbaar vervoer niet bezoeken want dit grottenstelsel ligt een half uur rijden van Mount Gambier.
Terug in mijn hostel arriveert een Nederlandse vrouw van 62 jaar die ook alleen reist. Zij reist van Adelaide naar Melbourne en we slapen in dezelfde cel. Een Australische hostelgast vertelt me dat ik mijn reisschema van West Australië moet wijzigen omdat een aantal plaatsen niet de moeite waard zijn om daar naar toe te gaan of dat ik het aantal dagen daar moet inkorten. Op het eind van de avond ben ik een beetje doorgedraaid door de overvloed van informatie van haar. Ik moet het allemaal verwerken en weet niet goed hoe ik dat aan moet pakken want het is een heel gepuzzel i.v.m. het beperkte openbaar vervoer en het aantal hostels/ hotels aan de Westkust.

Naracoorte: van vrijdag 17 jan. tot zaterdag 18 jan. :
Vrijdag vertrekt de bus van Premier Stateliner al om 8.15 uur uit Mount Gambier en komt om 9.37 uur aan in Naracoorte. We passeren de wijngaarden van Coonawarra. Barley, de eigenaar van B&B Hiltop Escape, komt me oppikken bij de bushalte. We rijden naar de B&B , wat buiten de stad ligt. Zijn vrouw Elaine is ook thuis. Ik heb een fam. kamer met 3 bedden. Er is een open keuken en een kamer. Buiten staat een vogelkooi, een groenten kas, bloemen en een grasveld. Ook hebben ze een BBQ ruimte buiten en een zwembad. Het is vanochtend nog wat fris om buiten te zitten
' s Middags brengt Barley me met de auto naar de grotten van Naracoorte. Er bevinden zich hier 30 grotten, waarvan er 8 te bezoeken zijn. Maar je moet voor elke grot apart betalen. Ik ga alleen naar de Alexandra cave. De rondleiding duurt 30 min. en kost zo' $27 ( met 10% korting). Belachelijk voor die prijs. Het is een mooie grot, maar ik heb mooiere gezien. Een rondleiding door de Victoria fossil cave duurt 1 uur en kost zo'n $50. Daarna maak ik buiten nog de 20 min. durende Upper Roof wandeling (ook niets bijzonders), voordat Barley me weer op komt halen. In de loop van de middag rij ik met Elaine naar het centrum. Ik koop een busticket voor zondag 19 jan. naar Adelaide. Doch de bus gaat dan pas om 16.07 uur en komt om 21.00 uur aan in Adelaide. Ik vind dit wel erg laat en ik heb eigenlijk geen zin om langer te blijven in Naracoorte, want naast de grotten valt er weinig te beleven. Volgens de loketbeambte kan ik via een belletje naar het hoofdkantoor makkelijk het busticket vervroegen naar zaterdag, dan gaat de bus om 10.14 uur en kom ik rond 15.00 uur aan in Adelaide. Ik laat het nog even bezinken. Ik loop nog naar een locomotief, een zwemmeer, en een deel van de Creek trail en daarna in 45 min, langs de grote weg, terug naar de B&B. Ik regel 's avonds met Elaine dat ik morgen al wegga en boek een extra overnachting in het Guesthouse in Adelaide. En busonderneming stateliner stuur ik een e-mail omdat ze niet meer telefonisch te bereiken zijn. In de B&B arriveert nog een Vietnamese vrouw die in Adelaide woont.
Zaterdag 18 jan. zie ik op de T.V. dat het heftig regent en stormt in Sydney e.o. Ze zullen hiermee wel blij zijn i.v.m.de bosbranden. Barley brengt me naar de bus die om 10.14 uur vertrekt uit Naracoorte en me brengt naar Adelaide. Onderweg stoppen we voor de lunch en 5 uur later bereiken we Adelaide. Het is half bewolkt. Het landschap is vlak, bedekt met gras en graan en wat bomen.

Adelaide: van zaterdag 18 tot zaterdag 25 jan.:
Zaterdag 18 jan. komt de bus om 15.00 uur aan in Adelaide. Het is 15-20 min. lopen naar het hostel " The Guesthouse". Onderweg worden er tribunes opgebouwd en is er op het Victoria square een drukte van jewelste met allerlei kraampjes met racefiets attributen ter ere van de Tour Down Under die zondag en de komende dagen hier gereden gaat worden. .
Ik krijg een beneden bed op kamer 10. In Adelaide gaan zaterdags alle winkels al om 17.00 uur dicht, zelfs Coles.
Adelaide is een leuke stad met brede straten, mooie oude gebouwen, kerken en hoogbouw. Ik beland weer op de Victoria Square en loop langs de stalletjes en sta ook in de rij voor een oranje petje en een blauwe tas met handtekeningen van Australische wielrenners. Daarna worden alle dames en heren ploegen gepresenteerd op het podium. Ze komen uit Australië, Nw. Zeeland, Mexico, Zuid Afrika, Frankrijk, België, Spanje, Slowakije, Amerika etc. In dit hotel praat iedereen met iedereen en dat is heel gezellig.
Het ontbijt is eenvoudig, maar gratis. Zondag ochtend is er Tour Down Under voor de kinderen +/- ouders. In de omgeving van het hostel en Victoria Square zijn de wegen afgezet. Ik bezoek verschillende musea die hier ook allemaal gratis zijn, zoals : de Art Gallery of South Australie en het SA museum. Ook zie ik China Town en het Festival Square en loop langs de Torrens rivier. Er staan borden bij de rivier die waarschuwen voor slangen, vleermuizen en zwanen die je kunnen aanvallen. Het is vandaag weer bewolkt en slechts 18 graden. Soms begint het een beetje te regenen en te waaien. Dit had ik niet verwacht in Adelaide en Ik vind dat alles behalve prettig. 's Avonds is er een wielerwedstrijd voor vrouwen en mannen die ik goed kan volgen omdat ze in de buurt van het Victoria Square en mijn hostel worden gereden. Er staat veel publiek langs de route. Doordat de straten om het hostel zijn afgezet is het een beetje moeilijk om bij het hostel te komen.
Zondagnacht en maandagochtend regent het en hou ik me bezig met het uitpuzzelen van mijn west kust route. Dit valt niet mee want of de bus gaat op onmogelijke tijden of het hotel is veel te duur. Ik kom er niet goed uit. Ik ga nog bij een reisbureau langs die me wat folders geven over de westkust en dagtrips vanuit Perth.
's Avonds ga ik gratis chili con carne eten bij Bacpackers O Z. Er is een goede opkomst. Ik praat weer met andere backpackers.
Dinsdag 21 januari is weer een zondige dag en 26 graden Na mijn ontbijt neem ik om 9.40 uur bus 864 en 823 naar Cleland Wildlife park. Ik zie daar koala's, kangoeroes, emoes , wombat's, echidna's, dingo's, pelikanen e.a. (water) vogels en vlinders. Het was een leuk park om door heen te lopen. Daarna was mijn bedoeling om de via de Bilba track naar waterval Gully te lopen, maar die route bleek geblokkeerd te zijn i.v.m onderhoud werkzaamheden. Toen heb ik de Lofty trail maar aangehouden, wat ook een mooie route was door het groene woud naar de top van Mt. Lofty. Helaas was het daar nevelig waardoor het uitzicht over de stad niet zo best was. Op dat moment arriveerde net een groep Nederlanders. Vervolgens loop ik naar beneden naar de bushalte Crafers , waar ik de bus terug naar Adelaide kan nemen. Toen bleek dat het bustarief na 15.00 uur 2 dollar duurder is dan tussen 9.00 - 15.00 uur. Het was een geslaagde dag.
Woensdag 22 januari ga ik met bus 864 om 9.30 uur naar Hahndorf. Hij doet bijna 1 uur over een afstand van 26 km. Dit is een dorp dat in 1839 door Duitsers is gesticht en nog steeds een Duitse uitstraling heeft. Er zijn vele Duitse café's, eetgelegenheden en souvenirwinkels. Op een paar adressen kun je ook proeven b.v. kaas, wijn en fudge. Fudge is snoep dat is gemaakt van boter, suiker en melk of room. Dit wordt tot 116°C verhit, en met een garde opgeslagen tijdens het afkoelen, zodat een romige substantie ontstaat. Ik vind het persoonlijk te zoet. Om 12,30 uur kwam de Tour Down Under langs. Dus ik heb voor de 2de keer een wielerrace gezien. Om 13.00 uur neem ik de bus terug naar Adelaide. De bus moest onderweg ook nog 10 min. stoppen om de Tour te laten passeren. In de bus spreek ik een Australische mevrouw die ook in Nederland is geweest en daar heel enthousiast over was. Aangezien mijn busticket 2 uur geldig is, vanaf de vertrektijd, kon ik in Adelaide hiermee nog gebruik maken van de tram naar strand Glenelg. Inmiddels waren de wolken toegenomen en was het fris geworden, dus geen strandweer. Ik heb het strand gezien, maar dat stelde niet veel voor. Dus na 15 min. kon ik nog net gebruik maken van het oude bus/trein ticket. Op de terugweg ben ik uitgestapt bij het station en naar het Nationaal wijncentrum gelopen. Hier waren verschillende exposities en je kon ( tegen betaling) wijn proeven en op specifieke tijden een rondleiding meemaken. Daarna ben ik naar de Botanische tuin gegaan. Ook deze was geweldig om te zien. 's Avonds was er een pizza avond bij Backpackers O.Z. , waar we gratis pizza konden eten. Niet gek !.
De nacht van woensdag op donderdag regent het weer behoorlijk en donderdag overdag is het bewolkt en 18 graden. Geen weer om er echt op uit te trekken. Na het ontbijt ga ik eerst naar de Central Marks. Het is een grote overdekte hal waar groenten, fruit, kaas en noten wordt verkocht. In datzelfde complex zit ook nog een chineeswarenhuis en wat restaurantjes. De moeite waard om er rond te lopen. Terug in mijn hostel ga ik eerst mijn was in de wasmachine wassen en ophangen op het dakterras. Daarna ga ik mijn hotel/hostel-boekingen aan de westkust wijzigen van Perth, Cervantes, Jurien Bay en Geraldton en een excursie vanuit Perth naar de Pinnacles boeken en navragen waar het opstappunt is voor de tocht van Adelaide naar Alice Springs. Het is een zenuwslopend werkje aangezien het wijzigen van de data via Booking.com niet lukt en ik persoonlijk de hostels moet benaderen. Uiteindelijk lukt het gelukkig.
Vrijdag ochtend ga ik weer naar de markthallen en proef de perziken en de Franse kaas. Vervolgens loop ik door de winkelstraat en bezoek het MOD museum. Ik was eigenlijk van plan om naar het strand te gaan, maar daarvoor is het te bewolkt. Daarvoor in de plaats loop ik langs de Torres rivier en ga daar in mijn e- book lezen. Naarmate de middag vordert wordt het steeds zonniger.
's Avonds ga ik, mijn koffer en rugzak herpakken voor de komende 6 daagse outback tour en ga op tijd naar bed.

6 daagse outback tour van Adelaide naar Alice Springs; van zaterdag 25 jan. t/m donderdag 30 jan.

Zaterdag 25 januari: dag 1: van Adelaide naar Alice Springs.
Om 5 .15 uur in de ochtend sta ik op en loop naar het centrale busstation van Adelaide waar een bus van Groovy Grape Tour, met Andrew als chauffeur en reisleider me oppikt. Er gaan nog 3 andere gasten mee , namelijk een Duits meisje van 18 jaar, die als au pair in Melbourne werkt, een Duitse man van 54 jaar die in antiek porselein handelt, een Russische vrouw van 50 jaar die nu in New York woont en ik. Dus een klein groepje mensen in een bus voor 20 personen. We rijden door vlaktes met gras en graan en door de wijnstreek Clare Valley (het wijngebied van de riesling wijn). Onderweg in Wirranbara, stoppen we voor het toilet en om water, snacks en koffie te kopen. Ons wordt aangeraden om veel water te kopen en te drinken omdat, naarmate we dichter bij het rode hart van Australië komen, het water steeds duurder wordt en de temperatuur flink hoog wordt ( max. 55 graden).
In Melrose stoppen we bij een picknick plaats voor de lunch. Aangezien alle picknickplaatsen in Australië voorzien zijn van 1 of meerdere barbecues kan Andrey hamburgers bakken voor op het brood. Er bevindt zich ook een mooie hangbrug. Het is dan al warm en zonnig. We passeren daarna ook nog mooi beschilderde graansilo's. Halverwege de middag lopen we de 2 km lange Gorge Circuit trail door de Alligator Gorge. Dit is een kloof met aan weerszijden kliffen van rood zandsteen. Erg mooi ! Aan het eind van de middag arriveren we bij de Stoney Creek Bush camp in Flinder's range. Er staan wat houten barakken. De 3 dames slapen op een kamer met 2 etage bedden en de Duitse man heeft een upgrade en een kamer voor hem alleen. We sjouwen de boxen met etenswaar en potten en pannen naar een barak met een keuken en eettafel. Andrew maakt op de BBQ kangoeroe vlees, worstjes, uien/tomaten-komkommer klaar. Dit eten we samen op met sausjes en aardappel salade en pasta salade. Het smaakt prima. !! Daarna wassen we af en nemen een douche en kruipen vroeg in bed, want morgenochtend moeten we al om 4 uur opstaan.

Op de 2de dag , zondag 26 jan., rijden we naar Coober Pedy. Onderweg krijgen we nog politie controle, maar alles is in orde. Langzaam wordt het lichter, het landschap verandert in heuvels met rode aarde, gelijkend op een maanlandschap, en hier en daar zien we zoutmeren. Er wordt weinig gesproken in de bus. We hebben een plasstop bij Pimba, bekend om zijn constructie van het eerste spoorweg-net van West Australië. Rond 12.15 uur arriveren we in Coober Pedy. Deze stad ligt 846 kilometer ten noorden van Adelaide en is bekend als de " droogste stad van Australië en "de opaalhoofdstad van de wereld". De naam Coober Pedy is afkomstig van Kupa Piti, een Aboriginal naam wat "witte man in gat" betekent. Vanwege de extreme weersomstandigheden wonen de meeste mensen hier ondergronds en werken ze in ondergrondse mijnschachten. Ook kerken, winkels bevinden zich ondergronds i.v.m.de hitte en daar is het heerlijk koel
Wij overnachten hier ook , ondergronds, in het bunkhouse , dit is een grote bunker met stapelbedden waar alleen ons kleine groepje overnacht. Het is duidelijk " laag seizoen" voor deze streek . We gaan eerst lunchen : spinazie wraps met sausijsjes, kaas,tomaten en avocado. Daarna krijgen we een rondleiding in het Umoona Opal Mine & museum bunkhouse, waar we van alles over opalen te weten komen. Daarna bezoeken we Josephines Kangoeroes weeshuis met schattige weeskangoeroes. ' s Avonds gaan we pizza eten in een restaurant. De reisleider had er 4 besteld voor 6 personen, maar ze waren zo immens groot dat we de helft maar op hebben gegeten en de andere helft hebben we meegenomen voor morgen. Het blijft buiten nog lang warm , maar in de rotswoning is het heerlijk koel. Overdag was het 36 graden. Vanaf een heuvel zien we een mooie zonsondergang boven een omgeving van woestijn en opaal mijnen. Heel onnatuurlijk!! Morgen, maandag 27 januari hebben we een lange reisdag, maar hoeven gelukkig " pas" om 6.30 uur " s ochtends op te staan.

Op deze 3de dag rijden we 765 km., over de Stuart Highway van Coober Pedy naar het Waterrka nationaal park / Kings Canyon. Om 7.00 uur is de temperatuur al 20-23 graden. We stoppen alleen voor een toiletbreak en om eventjes onze benen te strekken o.a. in Mala .
In het begin van de route zien we overal nog kleine piramides van grint, maar al spoedig wordt het vlak: rood gekleurde aarde bedekt met graspolletjes en struiken en acacia bomen. Zelfs de weg is rood gekleurd en de lucht ovaal blauw. De temperatuur neemt toe tot 38 graden, zeer onaangenaam voor ons, maar volgens de bewoners valt dat wel mee, want de max. temperatuur die hier ooit is gemeten is 55 graden. (ik moet er niet aan denken !) Gelukkig hebben we airconditioning in de bus en ook in de winkels en restaurants onderweg. Maar als je naar buiten gaat, stap je regelrecht in een warme oven. Om 12.00 uur bereiken we de grens tussen Zuid Australië en het Noordelijk Territorium ( Northern Territory). Nu moeten we de klok 1 uur terugzetten, en is het nu geen 12.00 uur maar 11.00 uur. Het is stil op de weg; af en toe een vrachtwagen, een camper of jeep met toeristen. Het landschap is alsmaar hetzelfde: vlak, rode aarde, lage graspolletjes, struiken en kleine boompjes. Gelukkig kan ik in mijn e-book "de zeven zussen", lezen waardoor de reistijd snel voorbij gaat. Om 12.30 uur gaan we in de buurt van een wegrestaurant en benzine station lunchen. Ook hier zijn diverse BBQ plaatsen, waar wij gebruik van maken om hamburgers te bakken en eten die op bolletjes met sla, komkommer, tomaten, avocado, hamburger en kaas. Onderweg zien we kamelen en gaan we hout sprokkelen voor het kampvuur vanavond. Het is buiten bloed heet.
Onze eindbestemming is Watarrka nationaal park ( Kings Canyon). Daar lopen we eerst naar een mooi uitkijkpunt en daarna zoeken we verkoeling op in het kleine zwembad wat zich bevindt op de camping.
's Avonds eten we pasta, gemengde groenten en kip en zitten rond een kampvuur. We slapen buiten onder een sterrenhemel in een swag. Dit is een kruising tussen een slaapzak en een tent. De buitenkant is gemaakt van canvas en op de bodem zit een matras. Hij is behoorlijk warm. Volgens onze gids schijnen er 's nachts dingo's rond te lopen, maar gelukkig laten ze ons met rust.

De 4de dag van deze tour, op dinsdag 28 januari, ervaar ik als hoogte punt. We zien dan voor het eerst de Kings Canyon (Watarrka nationaal park), en de Uluru rots. Al moesten we daarvoor weer om 4.00 uur 's ochtends opstaan . De Kings Canyon is een prachtig gebied met enorme zandstenen wanden en adembenemende kloven. Tijdens de Canyon Rim walk van 3,5 uur zien we de prachtige Garden of Eden. Op het moment dat wij er zijn zijn hier meerder toeristen aanwezig. De gids staat erop dat we 2 liter water meenemen anders mag je niet mee. Ieder krijgt ook een appel en een muesli reep die we op een aangegeven tijdstip moeten opeten (erg schools volgens mijn opinie) Het is warm maar ik heb er geen hinder van. Om 10.30 uur zijn we weer terug op de camping en hebben het gevoel dat we al een hele dag achter de rug hebben. Voor de lunch hebben we nog tijd om een half uurtje te gaan zwemmen in het zwembadje op de camping. En rond 12.30 uur reizen we weer verder richting Uluru. Daar bezoeken we het Uluru Kata Tjuta Aborginal Cultureel centrum waar we wat meer leren van de aborginal cultuur en van de Anangu's, de oorspronkelijke bewoners van dit gebied. ' s Avonds zien we de zon onder gaan achter Uluru ( Ayers Rock), en zien we de grote rots alsmaar roder worden, zoals hij meestal wordt afgebeeld. Hij ligt in het Uluru- Kata Tjuta nationaal park, wat Unesco wereld erfgoed is en het is een heilige plek voor de Aboriginals. Terwijl wij genieten van de zonsondergang gebruiken we ook ons avondeten nl. wraps gevuld met gehakt, kaas en tomaten, komkommer etc. Helaas wordt er bij ons geen wijn geschonken wat ze bij andere groepen wel doen. Rond 20.30 uur rijden we terug naar de camping . Daar kruipen we weer in onze swag en genieten van de stralende sterrenhemel.

Op de 5 de dag van onze tour, woensdag 29 januari, rijden we in alle vroegte naar Kata Tjuta (de Olgas) waar we om 6.30 uur de zon zien opkomen. Kata Tjuta is heilig voor de Anangu mensen. Daarna rijden we door naar de Valley of the Winds waar we een wandeling van 3-4 uur maken over en tussen de prachtige rood geërodeerd bergen. Heel opvallend is hier ook de diversiteit in bomen en gras. Sommige lijken afgestorven en de anderen zijn heel fris groen. Vanuit het Karingana lookout hebben we en prachtig uitzicht op de omgeving. Het is vandaag 42 graden. !! Terug op de camping gebruiken we de lunch en gaan eventjes naar het centrum, maar daar is het eigenlijk te warm voor. Het is meer weer voor het zwembad en daar ga ik ook naar toe. Er bestaat ook een mogelijkheid om een workshop tekenen te doen, of te skydiven boven Uluru of op een kameel te rijden, maar dat is hier hartstikke duur. Voor het eerst in die 5 dagen dat we onderweg zijn, raakt het 's middags bewolkt. Er wordt zelfs regen voorspeld voor morgen.
's Avonds zien we de zon weer ondergaan in de buurt van de camping en slapen in de nacht naar donderdag 30 januari ( 6de dag) weer buiten in een swag. Eerst werd ik gekweld door mieren die in mijn slaapzak kropen en daarna begon het lichtjes te regenen. Toen hebben we onze swag maar onder de overkapping gelegd. Al lag k droog, ik bleef last houden van de mieren. Soms begon het ook hard te waaien, wat een beetje verkoeling gaf. Voor het eerst slaap ik echt slecht. In plaats van 4.00 uur werden we pas om 4.50 uur wakker (zelfs onze gids). Toen moesten we ons haasten en schoot het ontbijt er bij in. We maken een 3,5 uur durende wandeling rondom de Uluru. Hier en daar staan bordjes dat je er niet mocht fotograferen uit eerbied voor de heiligen. Als je om de Uluru loopt zie je pas goed de verschillen van de diverse delen van deze immense rots. Het is vanochtend bewolkt, maar nog wel warm. Op een enkel spatje regen na, blijft het droog. Dit verandert wel vanaf 11.00 uur, want als we met de bus naar Alice Springs rijden krijgen we diverse korte regenbuien. Er verschijnen zelfs plassen op het land en de damp stijgt omhoog van de weg. Rond 15.30 uur arriveren we in Alice Springs. De bus maakt nog een rondje door de stad voordat hij me afzet bij mijn hostel Alice's Secret Travellers Inn. Ik neem afscheid van gids Andrew, Wolfgang, Patricia en Irina. Het is een grappig hostel met een tuin waar tuinhuisjes en caravans in staan als verblijf voor de gasten. Ik slaap samen met 2 Duitse meisjes in een caravan, in een normaal bed. Er is ook een zwembadje. Overal staan en hangen beeldjes, poppetjes en affiches met leuke teksten. Er is ook een gemeenschappelijke keuken en lounge die ook smakelijk zijn ingericht. Terwijl ik naar de supermarkt loop zie ik overal groepjes Aboriginals lopen en staan. Hier gaat een soort bedreiging van uit aangezien ze een wat asociaal/ ordinair uiterlijk hebben, armoedig gekleed zijn en schreeuwen. Ook in mijn hostel waarschuwen ze me dat ik niet na 21.00 uur op pad moet gaan.
In Alice Springs is het 32 graden en bewolkt. ' s Avonds ga ik in de tuin zitten van het hostel die gezellig verlicht is, maar jammer genoeg gaat het weer regenen en moet ik naar binnen.

Op vrijdag 31 januari brengt een shuttle bus me naar de luchthaven van Alice Springs. Toevallig zit Patricia in dezelfde bus en ontmoet ik Wolfgang op de luchthaven. Ik vlieg met Qantas eerst naar Adelaide en daarna naar Perth en mag 23 kg incheckbagage meenemen en 10 kg handbagage. Dus nu hoef ik me nu geen zorgen te maken dat ik te veel bagage bij me heb. Alles gaat soepeltjes en het vliegtuig stijgt op tijd, om 12.15 uur, op. We krijgen zelfs nog wat te eten en drinken aan boord. In Adelaide komen we om 15.15 uur aan. Hier moet ik 2 uur wachten en vlieg vervolgens door naar Perth, waar we om 18.10 uur landen (in Perth is het 2,5 uur vroeger dan Adelaide en 1,5 uur vroeger dan in Alice Springs.

Dit waren weer mijn belevenissen in Zuid en Midden Australië. Het was weer bijzonder !. Inmiddels ben ik alweer 2 maanden in Australië en blijf er nog 1 maand over om West Australië te bezoeken. Ik ben benieuwd. !!

Ik wens jullie het aller beste en ik hoor graag van jullie hoe het met jullie en in Nederland gaat.

Groetjes van Francine