3de verslag: Oost Australië: 28 nov - 26 dec. 2019

Hallo allemaal,
Inmiddels zit mijn reis aan de Oostkust van Australië erop. Het was een groot contrast met Zuid Korea en Japan , want hier is het vooral zee en strand waar het om draait. Leuk en lekker, maar ik hou toch meer van afwisseling.
Ik heb begrepen uit de zeer schaarse reacties op mijn blog van Japan , dat mijn verslagen te lang zijn voor jullie om te lezen. Daarom heb ik van de Oostkust van Australië maar een samenvatting gemaakt van de steden die ik daar bezocht heb. Hopelijk slaat dat beter aan bij jullie.

Donderdag 28 en vrijdag 29 november 2019
De laatste dag in Tokyo, donderdag 28 november, was een regenachtige dag. ' s Ochtends lukt het me nog om wat foto's op mijn weblog te zetten ( weliswaar in de kou op het terras). Dus ik ben er niet rauwig om dat ik Japan ga verlaten, want langzaam wordt het daar natter en kouder. De bus brengt me keurig naar Narita internationale luchthaven. Ik was er een kleine 3 uur van te voren en toen stond er al een hele rij voor de incheckbalie, maar die rij verdubbelde zich nog eens. Dit kwam waarschijnlijk omdat het bij Jetstar niet mogelijk was om online in te checken. Bij het inchecken bleek dat op mijn E visum voor Australië Bleeker Schutte stond, wat alleen Schutte had moeten zijn (zoals vermeldt staat in mijn paspoort). Gelukkig wilde ze het aanpassen en hoefde ik geen nieuw visum te laten maken. Met wat vertraging stijgt Jetstar JQ 26 op, rond 20.30 uur. Gelukkig had ik nog wel wat te eten meegenomen, want als je bij de boeking geen maaltijden besteld had, kreeg je niets, alleen water. Ik dacht dat er 1 maaltijd bij zat, maar dat bleek niet zo te zijn. In Cairns komen we ' 's morgens om 5 uur aan ( hier is het 1 uur later dan in Japan). Hier ga ik meteen maar Australische dollars pinnen
Vervolgens moet ik daar 20 min. lopen naar de nationale luchthaven, voor de binnenlandse vlucht naar Brisbane, waar ik opnieuw moest inchecken. Toen ze mijn handbagage wogen, wat ze praktisch nooit doen, bleek dat mijn 2 rugzakjes gezamenlijk 2,5 kg te zwaar wogen. Ik was al begonnen om mijn regenjack aan te doen evenals mijn bergschoenen, toen een aardige mevrouw naar mij toe kwam en zei " ik heb ruimte genoeg, stop maar het een en ander in mijn tas ". De stewardess sputterde wel eventjes tegen maar daar trokken we ons niets van aan. Daarna wogen mijn tassen samen netjes 7 kg. en kon ik zonder bij te betalen doorlopen. Dus voor de 2de keer kwam ik er goed van af. Het is 2 uur vliegen van Cairns naar Brisbane. Tijdens deze vlucht wordt er zelfs geen glaasje water aangeboden.

Vrijdag 29 nov tot maandag 2 dec.: Brisbane:
In Brisbane is het 31 graden, licht bewolkt maar behoorlijk warm. Het is een grote overgang en ik moet er erg aan wennen. Het is opvallend hoe verschillend de mensen hier zijn in vergelijking met Japan. Hier zijn de mensen veel langer, dikker, grover gebouwd, ze lopen er veel nonchalanter bij in korte broek en T shirt en zijn bedekt met hele grote tatoeages. Ik ben inmiddels moe en gaar, want ik heb vannacht nauwelijks geslapen. Vanaf de luchthaven van Brisbane neem ik de " airport train" , die me in een half uurtje naar de Romastreet station brengt. Hiervandaan loop ik in 15 min. naar mijn hostel Aussie way lodges. Het valt me wel zwaar door de hitte en de heuveltjes. Het hostel ziet er goed uit. Er zijn 2 lounges en een gemeenschappelijke goed uitgeruste keuken. Ik slaap op een ruime slaapkamer met 2 etagebedden , waarvan ik een beneden bed heb gekregen ( op verzoek). Ik fris me eerst op met een douche. Daarna ga ik de buurt verkennen en boodschappen doen.
Alles is wel veel duurder dan in Nederland. Ik moet ook een aangepaste Australische stekker kopen want onze stekkers passen hier niet. Daarna loop ik naar de " South Bank" van de Brisbane rivier. Hier hebben ze zwembaden gemaakt en het is een mooi wandelgebied met terrasjes, speeltoestellen etc. Maar wat zie ik veel grote restaurants en terrassen waar heel veel mensen gezellig een borrel drinken. Dit wordt waarschijnlijk in de hand gewerkt door het mooie weer en de Australiërs en toeristen zijn grote alcohol gebruikers. Het begint hier pas rond 18.30 uur donker te worden. Dat scheelt 2 uur met Japan.
In de nacht van donderdag op vrijdag had ik dom gedaan door de sleutel van mijn kamerdeur niet mee te nemen toen ik naar de w.c. moest. Het gevolg was dat mijn deur op slot zat en ik niet meer terug kon gaan naar mijn bed. Daarbij komt nog dat ik er alleen sliep en geen kamergenoot kon inschakelen om de deur open te maken. Ik voelde me dood ongelukkig. Toen ben ik maar op de bank gaan liggen op de overloop in de hoop dat ik daar verder kon slapen. Uiteindelijk heeft een slaapwacht de deur voor me open gedaan. Helemaal gelukkig duik ik weer in mijn bed. In Brisbane reserveer ik ook de stoelen voor de Greyhound busritten tussen Brisbane en Sydney. Het is 29 graden. In het centrum van Brisbane bevinden zich schitterende winkelcentra's, met mooie winkels. Er waait een aangenaam windje en er staan bankjes waar je heerlijk naar de langs lopende mensen ( in korte rokjes en korte broeken) kunt kijken en kunt genieten van de muziek die er gespeeld wordt. Tevens loop Ik een prachtige route langs de Brisbane rivier, naar de Kangaroo point Cliffs. Dit zijn roze vulkanische kliffen die al 200 miljoen jaren oud zijn. Hier kun je tegen op klimmen met hulpmiddelen. De Story bridge is ook de moeite waard . Deze is 80 m. hoog en daar vandaan heb je een prachtig uitzicht. Rond 20.00 uur gaat het 10 min. regenen maar ik zit droog onder het afdak van het hostel. Het is heerlijk buiten. Inmiddels heb ik ook een Chileens slaapmaatje gekregen. Op zondag bezoek ik de Chinese wijk, die niet zo spectaculair is als in Zuid Korea en Japan. Het is dan erg warm 32 graden ! Als het min of meer droog is, loop ik door naar de Goodwill bridge die de South Bank met de Botanische tuin verbindt. Dit vind ik zelf het mooiste gedeelde van Brisbane. In de Botanische tuin staan prachtige oude bomen en kleurrijke bloemen. En vanaf de brug en de Zuidelijke oever van de Brisbane rivier heb je een mooi uitzicht over de rivier . Daar bevinden zich ook mooie parken, zelfs een regenwoud. Het koelt af en het blijft een beetje miezeren. De meeste mensen vinden dat waarschijnlijk heerlijk want je ziet nauwelijks paraplu"s of regenjassen.Het valt ook op dat heel veel Australische mannen en vrouwen geweldig grote tatoeages op hun armen en benen hebben, wat extra opvalt door hun korte broeken. Ook hier zijn er heel veel stoplichten die ook extra lang op rood staan voor de voetgangers. Hier begint het stoplicht op groen en na een paar seconden springt hij op rood en gaat aftellen van 15 naar 0 en bij 0 mag je niet meer oversteken. De meeste Australiërs pakken de auto en lopen weinig. Mogelijk houdt dat verband met de hitte en de voor huidkanker veroorzakende zon.
Het is een prettig hostel, maar ze hebben veel regels zoals: na 22.00 uur mag je niet meer buiten zitten, er mag geen alcohol gedronken worden. De andere gasten komen uit Japan, België, Australië en Zuid Korea.

Van maandag 2 dec. tot vrijdag 6 dec. Gold Coast:
Maandag 2 december om 10.45 uur neem ik de Greyhound bus van Brisbane naar de Gold Coast. Hij doet er 1 uur en 15 min. over. Hier verblijf ik 4 nachten in hostel Down Under hostels by the beach, aan de Surfers Paradise Boulevard. Het is erg warm, 34 graden, en er staat een straffe wind.Het is een toeristen plaats gelijkend op Benidorm met veel hoogbouw , casino's, nachtclubs en uitgaansgelegenheden en allemaal jongelui m.n. uit Italië, Spanje, Duitsland en een paar uit Nederland. Bij het hostel waarschuwen ze me al dat het erg luidruchtig kan zijn. Ik slaap op een vrouwenzaal met 3 etagebedden. Ik heb gelukkig een laag bed. Je kunt hier gratis gebruik maken van de wasmachine en dat heb ik meteen maar gedaan, want de dikkere lange broeken heb ik voorlopig niet meer nodig. Ze hebben ook een grote keuken en koelruimte waar je je maaltijd kunt klaar maken. Veel jongelui en ik doen dat ook. Buiten is een klein zwembad met tafeltjes en stoeltjes, waar het aangenaam vertoeven is in de avonduren en 's ochtends om te ontbijten. Ik ben duidelijk de oudste. Het E- formulier, waar je je geboorte datum moest invullen ging niet verder dan 1958 ( en ik ben van 1949). De Gold Coast heeft 70 km kustrook en 300 zonnige dagen per jaar. De dagen hier breng ik door met strandwandelingen, zwemmen, zonnen en lezen. Maar na 3 weken Oostkust zal het mij wel mijn neusgaten uitkomen, maar nu is het nog wel lekker. De golven zijn hoog en wild, en het water is aangenaam. Er wordt veel gesurft in de branding en surflessen gegeven. Je mag alleen maar zwemmen op plaatsen tussen 2 geel-rode vlaggen want daar is ook controle van " life guards". Goed zwemmen is niet mogelijk door de forse golven. Ook de surfers houden zich niet staande en nemen de golf met hun buik of op de knieën op de plank
De zon heeft al goed z'n best gedaan want ik ben al wat verbrand.
Hier is het pas om 19.00 uur donker.
' s Avonds gieten de jongelui in ons hostel zich vol met alcohol, maar als rond 21.45 uur de muziek stopt gaan ze hun vertier elders zoeken en wordt het stil. Perfect !!
Al mijn kamergenoten komen uit Spanje en zijn op zoek naar een vakantiebaantje zodat ze hun vakantie gedurende een langere tijd kunnen bekostigen. Het zijn baantjes zoals het verkopen van ijs in een ijssalon of serveren in een bar voor een paar uur per dag. Soms duikt een jonge man bij zijn vriendin in bed, en daar ben ik niet zo blij mee. Ze besteden vaak uren aan hun uiterlijk, maar gunnen zich geen tijd om hun troep op te ruimen.
Op donderdag bezoek ik, voor de afwisseling, het Burleigh Heads N. P., hier 12 km vandaan. In het park zijn verschillende wandel routes aangelegd: the Ocean view track en Rainforest track. Zoals de naam al zegt loopt de 1ste langs het water en de andere door het regenwoud. Ik ben blij dat ik het gedaan heb want het is weer wat anders dan strand.

Van vrijdag 6 december tot maandag 9 december: Byron Bay;
Op vrijdag vertrekt de bus om 10.15 uur naar Byron Bay. Byron Bay ligt in de staat Nieuw Zuid Wales ( i.t.t. Brisbane en Gold Coast in de deelstaat Queensland). Hier moeten we de klok 1 uur vooruit zetten waardoor het hier 10 uur later is dan in Nederland. Hier logeer ik 3 nachten in hostel Cape Byron Hostel YHA. Ze hadden een gewoon bed op de vrouwenzaal ( voor 5 dames) voor mij gereserveerd . Bijzonder aardig ! Het is een prettig ingericht hostel, met een grote gezamenlijke keuken, veel zitgelegenheden buiten en binnen, een verwarmd zwembad. De w.c.'s en douches bevinden zich wel op de gang, dat is jammer. In Byron Bay is veel minder hoogbouw in vergelijking met de Gold Coast en het strand is minder uitgestrekt ( 30 km strand). Er bevinden zich de nodige winkels ( zelfs een Aldi), restaurants en café's. Het is pas rond 20.00 uur donker. Hier zijn niet alleen zuipende jongeren van 20 jaar, maar ook wat ouderen.
Ook hier maak ik vele strandwandelingen, waarbij ik veel mensen tegenkom die hun hond uitlaten. Er is zelfs een nudistenstrand.
Zaterdag is het bewolkt en minder heet dan de vorige dagen. In de ochtend loop ik naar de witte vuurtoren, niet via de normale route maar deels over het strand. Daarvoor moet ik een paar keer over kliffen klimmen en door het water baden. Spannend, maar het is gelukt. En het laatste stukje naar de vuurtoren gaat via een steile trap. In de vuurtoren zit tegenwoordig een maritiem museum. Vanaf dat punt heb je een mooi uitzicht over de baai en de bosrijke omgeving. De Australiërs zie je nauwelijks op straat lopen, alles doen ze met de auto. Ze rijden hier trouwens ook links.
Er is ook een " avond markt" , speciaal voor de toeristen. Kleinschalig, niets bijzonders.
in Australië zie je, tot mijn verbazing, weinig zonnepanelen, terwijl de zon dagelijks heel wat uren aan de hemel staat.

Van maandag 9 dec. tot donderdag 12 dec.; Yamba:
In de ochtend begint het te regenen in Byron Bay. Om 11.35 uur pak ik de bus naar Yamba. Ook onderweg krijgen we een bui, maar in Yamba schijnt de zon. De bus doet er 2,5 uur over. In Yamba logeer ik 3 dagen in hostel Yamba YHA Backpackers Beach resort. Ik krijg hier een kamer met een twee persoonsbed en een stapelbed. Ik pik het tweepersoonsbed in want ik ben momenteel de enige gast op die kamer. Een leuk cadeautje alvast voor mijn verjaardag morgen. Het lijkt meer op een hotel dan op een hostel. Op de begane grond is een restaurant/ café met een buitenterras. Op de 2de verdieping is een gezamenlijke keuken, een zitgedeelte en een buitenterras. Het plaatsje zelf ziet er gemoedelijk uit met wat terrasjes en winkels, veel vakantiewoningen en weinig hoogbouw. Er bevinden zich twee kruidenierswinkels, waaronder de Spar, maar het stelt niet veel voor, daarom ga Ik boodschappen doen bij Coles die een ruim assortiment heeft, al ligt die op 3.8 km afstand. Dit geeft me meteen de gelegenheid om de omgeving te gaan bekijken. Eerst loop ik langs een baai " Marina Yamba waar veel plezierjachten liggen met vakantiehuisjes eromheen. De zon schijnt weer volop. Maar 's avonds is het koeler dan ik de laatste week heb ervaren. Jammer genoeg is er geen internetbereik op mijn kamer en op de 2de verdieping, alleen beneden. Dat is wel een minpuntje van dit hostel. In de gezamenlijke keuken wordt volop gekookt door de jongeren. Ik trek me op tijd terug op mijn kamer waar ik sinds lange tijd het rijk weer voor mij alleen heb. Heerlijk !! Op de T.V. zie ik dat er een vulkaan uitbarsting is geweest in Nieuw Zeeland met 5 doden en meer dan 20 vermisten. Triest !! Ook wordt er veel aandacht besteed aan de bosbranden in Australië. Ze blijven maar doorgaan, al 3 maanden lang. Gelukkig zijn ze nog niet op mijn pad gekomen.
Dinsdag 10 december ben ik jarig in Australië, maar nog niet in Nederland, want het tijdsverschil is nu 10 uur en als ik wakker word is het in Nederland pas maandagavond 9 dec. Ik krijg vooral via email en watts app felicitaties, en dat is leuk. Hier heb ik aan niemand verteld dat ik jarig ben. Vanochtend heb ik helaas 2 kamergenoten gekregen uit Singapore. Na het ontbijt ga ik maar weer een strandwandeling maken want veel meer valt hier niet te doen. In de avond, als Nederland wakker is geworden, komen meer felicitaties door. 's Avonds organiseert het hostel, in het restaurantgedeelte beneden, een spelletjes avond waar men moet proberen om een pingpong balletje te mikken in een glaasje aan het eind van de tafel. De jeugd vindt het , met een borrel op, een leuk spelletje en ik trek me terug en ga lezen. Woensdag ben ik 's ochtends druk met het zoeken naar een nieuw onderkomen in Cervantes in West Australië, begin februari, aangezien Lobster lodge mijn boeking gecanceld heeft. Alle hotels in die plaats zijn erg duur en er is alleen een hostel in Lancelin op 80 km afstand van Cervantes. Dit is te ver en te ingewikkeld met de bus want ik wil de Pinnacles zien. Dus ik heb het Cervantes Pinnacles motel toch maar geboekt voor €78 per nacht (aan de oostkust kreeg ik voor die prijs 3 overnachtingen). Ook heb ik gezocht naar een oplossing voor een probleempje in Newcastle op 18 dec. Ik kom namelijk ' s avonds om 22.05 uur aan in Newcastle. Het hostel ligt 2,5 km van de bushalte en het busje van het hostel is defect waarmee ze me zouden ophalen van de bushalte. Lopen, zo laat, is niet plezierig, dus ik moet een taxi nemen of de bus, maar die gaat maar 1x per uur. Vervelend ! Ik ben er nog niet uit. ' s Middags ben ik in de duinen gaan lezen. Het lijkt wel dat ik steeds luier word. Rond 16.00 uur ga ik toch nog een strandwandeling maken. Twee stranden zijn verbonden met grote granietplaten, waar het leuk is om te lopen. Daar kom ik toevallig een stel uit Horst tegen die met een gehuurde camper de Oostkust bezoeken. Toevallig zijn zij ook beide fysiotherapeut van beroep. Aan het eind van de middag trekt de lucht verder dicht, maar het blijft nog aangenaam om buiten te zitten. Ik heb weer 2 nieuwe kamergenoten gekregen : broer en zus. Ze komen van oorsprong uit Engeland, maar het meisje werkt in Sydney en haar broer komt haar opzoeken. We hebben al gauw een discussie over de fan . Zij wil hem op de hoogste snelheid / stand hebben omdat zij het warm heeft, maar ik lig eronder en waai bijna weg. Tijdens mijn ochtendwandeling, de volgende dag in Yamba zie ik nog dolfijnen zwemmen

Van donderdag 12 dec.tot zondag 15 dec. : Coffs Harbour:
De bus is 20 min. te laat die me brengt naar Coffs Harbour in 2 uur. De eigenaar van het hostel Coffs Harbour YHA komt mij en 5 anderen, met zijn minibusje ophalen vanaf de bushalte. Hij heeft voor mij een extra breed laag bed vrij gehouden. Ik had hem namelijk ook een email gestuurd met het verzoek op een onderste bed van een stapelbed. En hij heeft er positief op gereageerd. Ook dit hostel heeft een zwembad, een gemeenschappelijke keuken en zitgelegenheden. Er zit onweer in de lucht en het begint een beetje te regenen. In dit hostel zitten veel Japanse jongeren, die een baantje in de agrarische sector hebben . Als ze 88 dagen gewerkt hebben kunnen ze een Australisch visum van 1 jaar aanvragen. Ze werken 8 uur per dag en verdienen slechts 4 dollar per kg geplukt gewas. Het is net genoeg om het hostel van te betalen en om eten te kopen. Ook nu besteden de jongeren veel tijd aan het bereiden van hun maaltijd in de keuken en maken daarbij veel lawaai. Rond 22.00 uur begint het heel hard te regenen en te onweren. Ook vrijdagochtend 13 dec. regent het
Er heerst in dit hostel een gezellige sfeer. Er wordt gezellig met elkaar gesproken.
Als het droog is bezoek ik de haven en wandel ik over de pier naar Mutton Bird island met een mooi uitzicht over de haven en de stad. Daarna loop ik over het pad langs de North Walk branche en een pad tussen de mangrove bomen. Uiteindelijk kom ik terecht op de Coffs creek walk , de Botanische tuin en het regenwoud. Het is een prachtig bosrijk gebied om te wandelen. Het blijft bewolkt doch de temperatuur is aangenaam, zo'n 20 graden. Overal is het vrij rustig. Ik hoorde dat veel mensen hun vakantie naar deze streek geannuleerd hebben i.v.m.de talrijke bosbranden.
Zaterdag 14 december is het weer een mooie zonnige dag, ideaal strand weer. Ik ben blij met die afwisseling van het weer, want dat geeft ook weer variatie in mijn bezigheden. Maar eerst heb ik mijn geboekte hostel Backpackers Newcastle gecanceld en het Newcastle Beach YHA geboekt omdat het laatste hostel dichterbij de bushalte ligt. Daarna was ik van plan om naar Big Banana te lopen, maar daar heb ik maar van afgezien omdat het een pretpark schijnt te zijn voor kinderen. Toen ben ik maar naar een stuk strand gegaan waar je ook heerlijk kon zwemmen zonder die hoge golven. Aan het eind van de middag heb ik nog een stuk van de Solitairy Islands costa walk gelopen. Het is een leuke kust om te bewandelen met vele eilandjes. Ik merk wel dat ik door die warmte duidelijk minder actief ben. In het hostel zijn nu ook 4 Nederlandse meisjes. Ze zijn elkaar onderweg tegen gekomen en reizen nu een stuk samen. ' s Avonds blijft het aangenaam warm en kunnen we lang buiten zitten. De volgende dag, zondag, is er nog tijd om de kerk te bezoeken (met een kerkdienst op een videoscherm) en de Solitairy Islands costa walk te lopen in Coffs Harbour

Van zondag 15 tot woensdag 18 dec. Port Macquari:
Zondag om 15.00 uur brengt de eigenaar van het hostel ons, een 8 tal mensen, naar de bushalte van de Greyhound bus voor onze tocht naar Port Macquari. De bus is weer een half uur te laat. En na een half uur rijden stopt hij weer 30 min voor een plas/ eetpauze. Maar hij haalt de verloren tijd in en we arriveren precies om 18.30 uur in Port Macquairi. We zijn met 6 personen die in hetzelfde hostel logeren en we lopen gezamenlijk in 15 min. naar Hostel Beachside Backpackers. Ook hier hebben ze voor mij een laag stapelbed. Er is een gemeenschappelijke keuken en een lounge en buiten in een binnenhofje staan tafels en banken met gezellige kerstverlichting. 's Avonds wordt er vaak gekaart. Ook hier ontmoet ik heel actieve backpackers, die 1 jaar of langer in Australië zijn , die of op het land werken, of in een opvangcentrum voor Kangoeroes of in een yoga centrum helpen. In het hostel bakken ze s'ochtends flensjes. Ook in Port Macquari loop ik veel. Helaas liep ik voor niets naar Douglas Vale , wat een hoeve en wijngaard is, aangezien ze op maandag gesloten zijn, dus ik kon geen wijn proeven. Ook wist ik niet hoe ik het Woregore natuurreservaat binnen moest komen. Maar ik heb verschillende keren de Coastal walk route gelopen naar de vuurtoren. Dit is een prachtige wandelroute langs de kust, met veel strandjes en rotsen. Hier zijn de strandjes, vergeleken met de Gold Coast en Byron Bay, maar klein, en dat geeft wat afwisseling. Tussen door lees en zwem ik wat. Het weer hiervoor is perfect: warm en zonnig
Ook bezoek Ik het Kuala ziekenhuis. Ik bofte want op dat tijdstip vond er ook een rondleiding met een gids plaats. Door de bosbranden zijn inmiddels al 2000 koala's om het leven gekomen. Het ziekenhuis wordt gerund door vrijwilligers en is erop gericht de gewonde dieren terug te plaatsen in de natuur. Ze voeden zich met bladeren van de eucalyptusbomen. In de bladeren zit voldoende vocht zodat ze normaliter niet hoeven te drinken. Ze slapen 20 uur per etmaal m.n. in een boom. De rest van de tijd besteden ze aan eten, het zoeken naar eten en potentiële partners m.n. 's nachts. Daarna heb ik het Victoriaans Historisch Roto huis van binnen nog bewonderd, welke stamt uit de 19de eeuw, waar de fam. Flynn heeft gewoond. Op woensdag 18 dec. gaat de bus pas om 18.35 uur naar Newcastle, dus ik heb nog alle tijd om van de kust en strand hier te genieten. De hostel eigenaar brengt ons naar de bus. Daar hebben we meer dan 1 uur moeten wachten want de Greyhound bus was weer te laat.

Van woensdag 18 dec. tot zaterdag 21 dec: Newcastle:
Woensdagavond 18 dec. om 22.45 uur arriveren we in Newcastle. Er zijn nog 5 meisjes uit dezelfde bus die naar hetzelfde hostel Newcastle Beach YHA moeten en we besluiten met z'n allen die 1,5 km te lopen. De temperatuur is nog aangenaam en de route gaat deels door winkelstraten. In het hostel krijg ik kamer 4D op de begane grond. Er staan 2 stapelbedden op , maar ik heb weer het rijk voor me alleen. Dat is lekker, maar ook weer wennen omdat ik de laatste tijd meestal met 3 of 4 anderen heb geslapen. Dit is echter maar voor 1 nacht, want op de andere nachten slaap ik met 3 Nederlandse meisjes die ik eerder getroffen heb in Cofffs Harbour.
Op de 1ste verdieping van het hostel bevinden de douches en in het souterrain de gezamenlijke keuken. Op de begane grond is ook een grote gezamenlijke zitruimte met grote antieke leren banken ( het lijkt wel een hotel) En buiten is een groot, deels overdekt terras. Het ziet er goed uit. Er zitten opvallend veel Duitse en Nederlandse jongens en meisjes in dit hostel. Donderdag is het erg, onaangenaam warm, 36 graden en het is wat nevelig. Mogelijk wordt dit veroorzaakt door de bosbranden in de omgeving. Ook hier maak ik veel kust en strand wandelingen. Maar de strandjes zijn veel kleiner en vaak gescheiden door rotspartijen. Ook zijn er stukken afgezet waar ze een soort veilige zwembaden van gemaakt hebben. Maar op andere plaatsen kun je nog volop surfen en spelen met de hoge en krachtige golven. Via een soort pier kun je naar de vuurtoren lopen. Er loopt een boulevard langs de Hunter rivier. Zo kom je ook in het oude centrum van Newcastle waar nog oude kerken en een gemeentehuis staat. Ook hier zit een Aldi. Inmiddels heb ik besloten om de Greyhound bus naar Sydney op 21 dec. om. 5.00 uur 's ochtends te cancelen en de trein te nemen die elk uur gaat. Vrijdag is het 28 graden , duidelijk minder warm dan gisteren. Dan bezoek ik het Blackbutt reservaat en zie kangeroes in een wei staan. Ik loop ook nog over de Memory bridge, die gemaakt is om de 1ste wereldoorlog te herdenken. Dit is een stalen brug , hoog boven de weg en direct naast de kust, met een mooi uitzicht. Op die dag heb ik zeker wel 20-25 km gelopen.

Van zaterdag 21 dec. tot donderdag 26 dec. : Sydney
Ik zie er een beetje tegen op om naar Sydney te gaan want ik las in een Nederlandse krant dat met de kerstdagen mogelijk de noodtoestand wordt uitgeroepen in Sydney i.v.m. de hitte die wordt verwacht en de rook die boven de stad hangt door de bosbranden. Ik hoop dat het meevalt en dat ik mijn geplande activiteiten kan doen.
De trein van Newcastle naar Sydney vertrekt om 9.43 uur en komt aan rond 12.30 uur. In deze trein kun je de rugleuning omzetten zodat je altijd vooruit rijdt. Ik heb dit nooit eerder gezien. In Japan kon je de hele bank omdraaien zodat je met z'n vieren tegenover elkaar kon zitten.
Vanaf het centraal station van Sydney is het maar 5 min. lopen naar mijn hostel Sydney Central YHA. Het is een zeer groot hostel. Ik heb geboekt een stapelbed op een vrouwenzaal voor 4 personen. Ook zij hebben mijn verzoek ingewilligd en een laag bed voor mij gereserveerd. De kamer is op de 2de verdieping waar zich ook de toiletten en douches bevinden. Op de 1ste verdieping is de gezamenlijke keuken en het restaurant. Op de 9de verdieping is een klein zwembadje en een dakterras. Elke avond wordt in de cinema een film gedraaid en er worden allerlei activiteiten georganiseerd. Sydney is een echte internationale stad met heel veel mensen uit Azië, China en Japan. Er is veel te zien zoals : de Chinese wijk ( China town) en The Rocks. The Rocks is een historische wijk in de schaduw van de Sydney Harbour Bridge. De Rocks Markets met streetfood en handgemaakte mode zijn populair bij zowel de locals als de toeristen. De Harbour brug is de breedste boogbrug ter wereld. Ik heb hem niet beklommen. Aan de haven ligt ook het operahuis Het heeft de vorm van een zeilschip wat drijft op het water en staat op de Unesco werelderfgoedlijst. Er ligt een groot cruiseschip de Norwegian Jewel in de haven. Hiervandaan loopt een mooie promenade langs de Farm Cove naar Mrs. Macquari chair. Dit is een zandstenen rots in de vorm van een stoel. Vervolgens gaat de promenade verder langs de Woolloomaaloo baai.
Ook bezoek ik Paddys markets (een grote overdekte hal met diverse winkeltjes) en Darling Harbour. Dit is een uitgaanswijk die als een hoefijzer om de haven heen gelegd is. Hier liggen ook mooie grote schepen, en er is een aquarium Sea live , en een dierenpark Wildlife en Madame Toussaud en er vertrekken diverse ferries. Het is een gezellig gebied om te wandelen . Sydney heeft ook mooie parken zoals de Hyde parken Noord en Zuid en de Botanische tuin .
Ik was van plan om naar de Blue Mountains te gaan, dit is een gebergte met eucalyptusbomen 50 km ten Noord-westen van Sydney. Maar daar zitten de bosbranden en het wordt afgeraden om daar naar toe te gaan. Helaas !! Maar ik kan wel de Costal walk van Bundeena naar Little Marley Beach doen. Hiervoor neem ik maandag 23 dec. de trein van Sydney naar Cronulla. Hij doet er een klein uurtje over en kost maar AUD 6,40 (goedkoper dan in Nederland). In Cronulla loop ik naar de werf waar de veerboot naar Bundeena vertrekt, (1x per uur , duurt 20 min. prijs AUD 6,40). Daar moet ik eerst 2 km lopen naar de ingang van het Koninklijk nationaal park, vandaar loopt een pad ,omgeven door heide , richting de kust. Dan volg ik de kunstroute van Bundeena naar Little Marley Beach ( 4 km) Het is een mooie rotsachtige kust met steile kliffen en zandstenen plateaus. The Wedding Cake Rock is een zo'n unieke zandsteen plateau zonder ijzer waardoor hij zeer broos is geworden en nu afgesloten is voor publiek. Het uitzicht is prachtig. Een deel van de route gaat ook over het Marley strand. Na little Marley Beach te hebben bereikt loop ik terug want ik wil de veerboot van 16.00 uur weer terug nemen .
In de trein terug naar Sydney vergeet ik aldaar uit te stappen. Toen ze " Center" omroepen realiseerde ik me op dat moment niet dat " Center" betekent " Sydney Central. Dus toen moest ik een trein ( 1 halte) terugnemen.
De dagen in Sydney verlopen vnl. bewolkt met een temperatuur tussen de 21-23 graden. Buiten het feit dat het wat nevelig is , ruik en zie ik niets van de bosbranden. Dus ik heb mazzel!!
Dinsdag middag 24 dec. neem ik de trein naar Westmead waar de neef van Manish samen met zijn vrouw en dochtertje van 4 jaar wonen. Bij hun breng ik kerstavond en 1ste kerstdag door. Shruti, pikt me op met haar auto bij het treinstation van Westmead en we rijden samen naar haar huis in Merrylands. Ze hebben een leuk huis en voor een Nepalees gezin aardig Australisch/ Westers ingericht. Ze zijn erg gastvrij. Als kerstcadeau geef ik hun een groene kerst-sok waar ik wat Nederlandse producten in heb gedaan (die ik in een supermarkt in Sydney heb gekocht) zoals : stroopwafels, een stuk Goudse kaas en Edammer kaas, gemengde noten en chocolaatjes.
We praten veel, en dochter Ava klets je de oren van je hoofd en kan al heel goed dansen. Ava spreekt alleen Engels en weigert Nepalees te spreken, terwijl de ouders dat onderling wel doen. ' s Avonds eten we kip van de BBQ,
0p 1ste kerstdag moet Shruti weer werken tot 15.00 uur. en haar man verzorgt het ontbijt en de koffie. Het is zonnig en 28 graden. Rond 17.00 uur gaan we met de auto naar vrienden van hun om Kerstmis vieren. Daar komen nog andere familie leden. Zij hebben een witte kerstboom en er liggen kerstcadeautjes onder. Ook ik krijg 3 cadeautjes. Op de tafel staan hapjes die de verschillende mensen hebben klaargemaakt. Vooral de mannen zitten stevig aan de whisky en de vrouwen aan het water en cola. Het is erg gezellig !! En om 23.00 uur wordt er nog rijst met curry geserveerd. Daarna rijden we naar huis, met Shruti achter het stuur die de BOB is.

Morgen, donderdag 26 december pak ik om 10.30 uur de trein van Westmead naar de luchthaven van Sydney. Hier vandaan vlieg ik om 14.00 uur naar Hobart in Tasmanië. De rest lezen jullie in mijn volgende verslag.

Dit zijn mijn belevenissen gedurende de laatste maand aan de Oostkust van Australië.
Het was weer heel anders dan Zuid Korea en Japan, maar daar hou ik wel van.
Morgen ga ik dan tot 7 januari naar Tasmanië en daarna is de Zuidkust van Australië aan de beurt. Dit zal weer heel anders zijn, denk ik.

Ik wens jullie alvast een gelukkig, gezond en sportief 2020.

Groetjes van Francine