1ste Zuid Korea; van 23 okt. - 8 nov. 2019

Hallo allemaal,
Hier is dan mijn 1ste verslag met mijn belevenissen in Zuid Korea. Het is een mooi, Westers georiënteerd land met een hoge levensstandaard. Er is zowel op natuur als op cultuur gebied veel te genieten. Helaas spreken de meeste Zuid Koreanen weinig of geen Engels . Het is maar goed dat ik mijn reis goed voorbereid had en vele reviews met tips had gelezen. Ook mijn Google-translator in het Zuid Koreaans ( offline), mijn MapsMe en de app Moovit waren van onschatbare waarde om datgene te vinden waar ik naar toe wilde. In ieder geval was het voor mij een mooie en leerzame periode. Lees zelf maar.!! 

Woensdag 23 en donderdag 24 oktober;
De vakantie is begonnen Alles wat ik wilde doen heb ik gedaan: het huis schoon gemaakt voor mijzelf en de tijdelijke huurders, mijn reis uitgewerkt en hostels en bussen/ treinen geboekt voor zover het mogelijk was en de trolleytas en rugzak ingepakt met een max. aan gewicht van 20 kg. Om 8.40 uur pak ik de tram in IJsselstein naar het CS station Utrecht en van daaruit reis ik verder met de trein naar Schiphol waar ik rond 10.00 uur aankom, ( dit is 2,5 uur voordat het vliegtuig vertrekt) Zowel thuis als op de luchthaven lukte het niet om online resp. machinaal bij Xiamen Air ( een Chinese luchtvaart maatschappij) in te checken . Daarom moest ik in een hele lange rij staan om aan de bali geholpen te worden. Gelukkig kreeg ik daar wel mijn instapkaart. Het vliegtuig kwam wel op tijd in beweging om 12.35 uur, maar hij heeft wel zeker 30 min. getaxied voordat hij de lucht in ging. Rond 05.15 uur in de ochtend landen we in Xiamen, het is hier 6 uur later dan in Nederland. Het was nog onzeker of ik mijn bagage daar moest oppakken of dat deze doorgelabeld werd naar Seoul. Maar gelukkig was het doorgelabeld, maar ik moest wel opnieuw inchecken en een boarding pas zien te krijgen. Ze waren trouwens erg streng. Ze ontdekte zelfs een zakmes en een aansteker in mijn handbagage die per vergissing in de handbagage terecht waren gekomen. Maar ze waren zeer schappelijk want ze stelde zelf voor om mijn rugzak in te checken en dan konden deze gevaarlijke voorwerpen wel mee met het vliegtuig. Maar al met al is het een heel gedoe en was de 3,5 uur overstap tijd bijna te kort. Om 12.30 uur landen we in Seoul . Hier is het 7 uur later dan in Nederland. In tegenstelling tot Schiphol en Xiamen was het hier rustig op de luchthaven. Ik ben hier meteen maar Koreaans geld gaan pinnen ( Koreaanse wons), maar het was moeilijk om wegwijs uit die Koreaanse tekens te worden, maar met hulp is het toch gelukt. Toen was het zoeken naar bus 6009 die me naar mijn hostel zou brengen. Ik had verwacht dat hij bij een halte voor de luchthaven zou staan, maar ze stonden achter een busstation gebouw aan de overkant. Het was nog 1,5 uur rijden van de luchthaven naar het metrostation in de buurt van mijn hostel. Ik had moeite om mijn ogen open te houden, waarschijnlijk als gevolg van slaaptekort en een jetlag. Met behulp van mijn navigator MapsMe en een Koreaanse jongen vind ik ook mijn hotel " Capsulehotel Ahn House ". De eigenaresse is aardig en legt me in gebrekkig Engels het een en ander uit. Ik heb een klein warm kamertje, maar wel met wc en douche. Ik ben blij dat ik nu een eigen kamer heb om te acclimatiseren. In het hostel kunnen 30 mensen vertoeven. Het heeft ook een keuken waar je ' s ochtends je ontbijt kan maken . Daarna ga ik de omgeving verkennen. Seoul is een mooie, schone stad met veel hoog bouw, dure auto's en goed geklede mensen. Het is lekker weer, zonnig en 22 graden. Maar het is om 18.15 uur al donker. ' s Avonds eet ik wat brood , yoghurt en fruit en daar heb ik nu genoeg aan. Rond 21.00 uur leg ik mijn vermoeide lichaam en geest ten ruste. Morgen zien we wel weer verder.

Vrijdag 25 oktober; Seoul.
Ondanks dat her warm was in het kleine kamertje zonder raam, heb ik goed geslapen tot 8.30 uur. Het was ook muisstil in het hostel. In de keuken tref ik een Oekraïens meisje aan, die 14 dagen op vakantie is in Seoul. Ik had incl. een ontbijt geboekt, maar ik moest het wel zelf klaarmaken in de keuken. Er stond brood, rijst waarop je kimchi kon doen ( gekruide kool reepjes), gekookte eieren, jam, pindakaas en poeder koffie en thee en mandarijntjes. Daarna ben ik lopend een paar hoogtepunten van Seoul gaan bekijken. De meeste lagen aan de overkant van de Hangang (= Han rivier). Eerst loop ik naar de Namsan toren van Seoul, op een afstand van 9 km van mijn hostel. Dit is een communicatie-en observatietoren op de Namsanberg. Hij is 273 m. hoog. De meeste mensen pakken de kabelbaan, maar ik beklim al de trappen naar boven. Hiervandaan heb je een prachtig uitzicht over de stad. Het is prachtig weer met zon en 22 graden. Aan de hekken hangen duizenden slotjes met wensen . Dit is een heel kleurrijk gezicht. Daar vandaan loop ik naar het Namsan Hanoi dorpje . Dit is een verzameling traditionele huizen die bij stadsvernieuwingen hier naar toe zijn verhuisd. En tenslotte loop ik weer 5 km verder naar de Namdaemun markt. Het is de grootste traditionele markt, daterend van 1414 in het centrum van Seoul, waar de Koreanen zelf boodschappen doen. Erg leuk om er door heen te lopen. Maar inmiddels was het 17.00 uur en ik schrok ervan dat mijn navigatie aangaf dat het 9,5 km lopen was naar mijn hostel. Toch heb ik het gedaan want de buitentemperatuur was nog aangenaam en veel mensen op de been die ' s avonds wandelen of boodschappen doen. Op de straat werden heel veel gezichten beschilderd als voorbereiding op Halloween ( a.s.donderdag 31 oktober). Maar ik vond het niet meer zo leuk toen mijn navigator mij de verkeerde route liet lopen waardoor ik bij een militair terrein kwam, waar ik niet verder kon lopen. Toen moest ik flink omlopen. En het begon zelfs een paar keer te regenen. Al met al was ik pas om 21.00 uur terug op mijn kamer. Ik was kapot !. Ik kom weer een beetje bij van de rijst met kimchi, een kop koffie en een warme douche. En om 23.00 uur duik ik mijn bed in.

Zaterdag 26 oktober: Seoul.
Ik sta al op met heel veel spierpijn in mijn benen. Ik dacht dat ik een goede conditie had door het vele sporten, maar nu blijkt dat mijn spieren nog niet voldoende getraind waren voor de inspanningen van gisteren. Maar gelukkig is het een gezonde ziekte wat weer over zal gaan. Inmiddels ben ik erachter gekomen dat de bus naar Sokcho, die ik morgen moet hebben , vanaf de expresbusterminal vertrekt. Daarom ga ik vandaag eerst maar op zoek waar die zich bevindt en een ticket kopen. Ik kom verschillende obstakels tegen, zoals " hoe kom ik de straat overgestoken" en hoe kom ik de trappen op en af met mijn koffer. Gelukkig had ik nu de tijd om dit uit te zoeken. Er bevindt zich een een ondergrondse winkelgalerij (niet zichtbaar op afstand) met daarin de buurt ook een lift. En de busterminal is een gigantisch groot complex wat heel wat tijd kost om te vinden waar wat is. Maar het lukt me om een bus kaartje te kopen en te ontdekken waar de bus staat die ik morgen moet hebben. Daarna koop ik in de ondergrondse winkelgalerij een nieuw klein rugzakje want de rits van de andere heeft het begeven. Daar zie ik ook dat metrolijn 3 aangegeven wordt die ik moet hebben om naar het Changdeokgung kasteel te gaan. Via een automaat (met gelukkig ook een Engelse vertaling) koop ik een kaartje en op een bord zie ik dat ik na 10 haltes bij Jongno 3 eruit moet. Het is allemaal spannend zo'n eerste keer. En mensen die je aanspreekt reageren heel wisselend. De mensen die Engels spreken reageren aardig maar die geen Engels spreken reageren nors en afwerend. Aangekomen bij Jongno 3 was het nog een hele toer om de uitgang te vinden want in 3 richtingen stond Exit. Met hulp van een spoorwegbediende kom ik eruit via nr. 9. Daarna was het 1 km lopen naar het Changdeokgung kasteel. Het is gebouwd in 1405. Alle paleisgebouwen zijn door brand verwoest tijdens de Japanse invasie in 1592 en zijn weer hersteld in 1610. Het zijn mooie houten gebouwen met groen beschilderde welvingen. Er was ook nog een mogelijkheid om de " Secret Garden" te bewonderen welke een van de attractiefste plaatsen in Korea schijnt te zijn. Door de herttinten was het park nu extra mooi. Rond 17.00 uur loop ik terug naar de metro. Jammer dat het al rond 18.00 uur donker begint te worden. Daarnaast was het vandaag een stuk kouder dan gisteren, nu zo'n 16 graden en daar was ik niet op gekleed. Ook nu was het weer zoeken hoe ik uit dat metro gebouw naar buiten kon komen en vervolgens de weg naar het hostel. Ik had nog steeds veel spierpijn. Bij 280 m. afstand van mijn hostel gaf mijn navigator aan dat ik de autoweg moest oversteken, maar ik zag geen zebrapad, geen tunnel of brug waarmee ik aan de overkant kon komen. Gelukkig kon een Koreaanse engel me helpen. Uiteindelijk om 19.30 uur was ik thuis. Na wat gegeten en gedronken te hebben pak ik mijn koffer in en schrijf mijn belevenissen van gisteren en vandaag in Evernote en ga rond 11.00 uur naar bed.

Zondag 27 oktober; van Seoul naar Sokcho.
Om 8.00 uur sta ik op en ga ontbijten. Mevr. Ahn heeft net weer nieuwe rijst en eieren gekookt en vissoep en kimchi gemaakt. Een Koreaanse gast kwam ook ontbijten maar ze durfde nauwelijks haar mond open te doen om met me te praten omdat ze te verlegen was om Engels te spreken. Na alles ingepakt en opgeruimd te hebben vertrek ik lopend naar de Express bus terminal waar ik in een half uur aankwam.( het was maar goed dat ik gisteren op verkenning was gegaan). Vanochtend is het weer stralend weer waarbij een jas te warm is. Ik had een ticket voor de bus van 11.30 uur en een gereserveerde stoel. De moderne en nieuwe bus was maar half vol. Voorin hangt en groot flat screen T.V scherm, die beelden vertoonde van een parlementszitting met Koreaanse ondertiteling. Gedurende 20 min. staan we in een langzaam rijdende file om de stad uit te komen. Daarna rijdt het lekker door en passeren we een mooi heuvellandschap bedekt met bossen die nu ook prachtige herfsttinten vertonen. Om 13.00 uur is er een plas-eet en drinkstop. Heel vaak rijden we door een tunnel en passeren we een concentratie van enorm hoge flats en dorpjes in valleien. De bus stopt om 14.15 uur bij de Express bus terminal van Sokcho en vandaar neem ik bus 1 naar The House hostel. Het was voor mij een beetje zwaar om de bus in te komen en opvallend genoeg was het alleen een Nepalese jongen die me hielp. Hij vertelde dat hij hotel-management studeerde in Sokcho. In het hostel werd ik enthousiast verwelkomt door manager Yoo. Hij vertelde wat er allemaal hier valt te beleven. Daarnaast liep hij mee naar de kamer waar 2 etagebedden staan, een klein tafeltje en een kruk en een klein ijskastje. We hebben met z'n vieren een eigen badkamer met toilet. De andere 3 kamergenoten waren er nog niet. Ik ga eerst de stad bekijken . Het hostel ligt in het centrum. In de winkelstraat zijn prachtige kledingwinkels. Aan de haven zijn heel veel eettentjes waar je verse vis kunt barbecueën. Om 18.00 uur is het jammer genoeg als donker. Gelukkig heeft Zuid Korea geen zomer en wintertijd want anders zou het 1 uur eerder donker zijn geweest. Om 19.30 uur arriveert een Poolse kamergenote van zo'n 27 jaar. Ze reist ook alleen, eerst 1,5 week door Japan en 1 week in Zuid Korea. Morgen is haar laatste vakantie dag en ze is een beetje jaloers op mij die 5,5 maand op pad is. In het hostel heb ik ook al 2 Nederlanders gesproken. Nederlanders zijn erg reislustige mensen. Ik kruip om 22.30 uur in mijn bed na een lekkere douche. De 2 andere kamergenoten komen pas om 23.00 uur op de kamer. Ze kleden zich stilletjes uit en gaan dan ook slapen. Ik weet dus niet wie ze zijn.

Maandag 28 oktober; Sokcho.
Om 7.00 uur sta ik op want ik ben van plan om naar het Seoraksan Nationaal park te gaan.Op internet lees ik dat je het beste heel vroeg kan gaan omdat het anders erg druk kan zijn. Ze hebben het over 6.00 uur, maar dat vind ik veel te vroeg. Mijn kamergenoten slapen nog, daarom kleed ik me aan in de badkamer. Daarna ga ik beneden ontbijten in een gezellige huiskamer. Het is een eenvoudig ontbijt met wit brood wat je kunt roosteren. Hierop kun je jam of smeltkaas doen ( verpakt in plastic). En er is koffie en thee.Daarna loop ik naar de bushalte vlakbij de hostel. Er zijn meerdere mensen uit ons hotel die dezelfde plannen hebben als ik. Na 1 uur arriveren we bij het nationaal park. Een entree ticket kost 3500 won (€2,70). Ik ga de Ulsanbawi Rock wandeling lopen. Op internet had ik gelezen dat dit de mooiste wandeling was.Vanaf de ingang is de afstand 4 km . Aan de voet van de berg staat een enorm groot Boeddha beeld en wat boeddhistische tempeltjes. Het 1ste stuk kun je doen met een kabelbaan, maar ik ga lopen. De hoogte is 650 m. Langzaam wordt het steeds steiler waarbij je over rotsen loopt en trappen moet beklimmen. Vooral het laatste stuk is pittig. Een deel heb ik samen gelopen met een Taiwanese vrouw, maar die kon mijn tempo niet bijbenen. Het is heerlijk weer en ik kan in mijn T-shirt en met opgestroopte broekspijpen lopen. De herfstkleuren maken de tocht extra mooi. Vooral op de top heb je een prachtig uitzicht over de omgeving. Daarna loop ik dezelfde weg terug naar beneden. In totaal heb ik er 4 uur over gedaan, 2 uur naar boven en 1,5 uur naar beneden. Daarna heb ik een 2de wandelroute genomen richting Biseondae Rock. De drukte viel reuze mee. Deze hike was iets makkelijker, maar ook mooi. Na de brug , die ik na 1 uur bereikt had, kon je nog verder lopen richting de Geumgangul grot. Om bij de grot te komen moet je een hele steile trap bestijgen in de klif. In de grot bevindt zich een kleine tempel waar een monnik zit te bidden. Ook hier zijn de gekleurde bomen prachtig , evenals het uitzicht. Daarna was het weer 1,5 uur naar beneden lopen over trappen, rotsen en door een bos. Onderweg kom ik nog wat hostelgasten tegen. En om 16.45 uur neem ik de bus terug naar het hostel. In een restaurant eet ik een voedzame noedelsoep. Daarna ga ik in de huiskamer zitten en schrijf, lees en praat met andere hotelgasten uit Thailand en Korea. Hier is het beter toeven dan op mijn kamer en je kunt nog gratis koffie en thee drinken ook. Op mijn kamer ontmoet ik mijn nieuwe kamergenoten: 2 Franse vriendinnen van zo'n 28 jaar en een meisje uit Thailand. 

Dinsdag 29 oktober: Sokcho:
Vandaag ben ik weer gaan wandelen in het Seoraksan Nationaal Park. Ook nu schijnt de zon volop, al staat er een straffe wind, waardoor het in de zon en uit de wind aangenaam aanvoelt, maar andersom was het fris, want de buiten temperatuur is slechts 18 graden. Eerst loop ik naar de Biryeong waterval en het Observatorium. Deze route was wat makkelijker ( met uitzondering van de lange steile trappen naar het Observatorium). Daardoor kwam ik meer leeftijdsgenoten en schoolkinderen tegen. Hier doe ik 3 uur over. Helaas zijn de andere routes te lang voor een dag of liggen in een ander deel van het park. Daarom loop ik de Ulsanbawi rots route maar voor de tweede keer. Het is opvallend dat je onderweg regelmatig hostelgenoten tegenkomt of mensen die je bij de bushalte of in de bus spreekt . Zo ook ontmoet Ik een Engelse leeftijdsgenoot die ook alleen reist. Zij is ook de wintermaanden op reis en bezoekt o.a. Zuid Korea, Taiwan en Vietnam. Aan het eind van de middag loop ik nog langs de Express bus terminal en heb al voor donderdag ieen buskaartje gekocht naar Gyeongju. Dus daar hoef ik me geen zorgen meer over te maken. 's Avonds is het weer gezellig in de huiskamer. Nu zitten er meer Franse jongelui. En op mijn kamer tref ik 2 Duitse kamergenoten aan. Een ervan studeert een 0,5 jaar in Seoul en de ander kwam een vriendin opzoeken die in Zuid Korea werkt. Dus het is elke keer weer een verrassing wie je kamergenoten zullen zijn.

Woensdag 30 oktober: Sokcho:
Vandaag ben ik niet naar het Seoraksan N.P. gegaan maar heb de stad Sokcho verkend. Het is een mooie stad met heel veel water. Via bruggen, lange pieren en boulevards kun je hier eindeloos van genieten. Ook ben ik met een pondje overgestoken naar een eilandje waarop Abai village ligt. Dit pondje wordt handmatig aangedreven. Overal zie je vissersschepen en viskraampjes. Ik heb ook nog rond het Chongchoho meer gelopen, waarom heen een pad ligt met restaurants en speeltjes. En op de markt wordt allerlei vissen en schaaldieren verkocht. Het is een lust voor het oog maar het stinkt wel. Ik heb daar heerlijke kreeft gegeten. Het was vandaag heerlijk zonnig en er stond bijna geen wind. Ondanks dat de buiten temperatuur maar 18 graden was voelde het zomers aan. Al met al was het weer een geslaagde dag. 

Donderdag 31 oktober; van Sokcho naar Gyongju.
Na het ontbijt neem ik de bus van Sokcho naar Pohang en vandaar uit de bus naar Gyongju. Ik krijg al wat handigheid in de automaten waaruit je een busticket kunt trekken. De tocht duurde in totaal 6 uur , maar het had korter gekund als de bus niet zo frequent en lang had gestopt. Het hostel, G House , ligt op korte loopafstand van de bus terminal. Er zat niemand bij de receptie, gelukkig kwam er iemand binnen die de eigenaar kon bellen. Het ziet er allemaal nieuw en verzorgd uit. Ook nu slaap ik op een kamer met 2 stapelbedden voor 4 vrouwen. Maar tot nu toe ben ik de enigste op deze kamer. Ik mis wel de gezelligheid van de huiskamer in Sokcho en ook de kamer is niet echt praktisch ingedeeld. Aan het eind van de middag ga ik lopen en kom terecht in een park met grote groene heuvel graven die stammen uit het Silla tijdperk. Daar kom ik een Amsterdamse advocaat tegen die ook in het hostel in Sokcho logeerde. Samen zijn we toen verder gelopen naar de oude tempels. Ze waren mooi verlicht want inmiddels was het buiten donker geworden. Ook de reflectie van de tempels en de bomen in het water was prachtig. Daarna zijn we nog heerlijk wat gaan eten in een restaurant. Vlak voordat ik van plan was om te gaan slapen komt een Koreaans meisje binnen. Zij spreekt geen Engels en is erg verlegen. Het is een vreemd gevoel om niets te kunnen zeggen. Dus ik zet mijn plannetje om naar bed te gaan maar door.

Vrijdag 1 november; Gyeongju:
Best goed geslagen, al kon ik bepaalde geluiden boven me niet thuis brengen. Toen ik wakker was zag ik dat boven me in het stapelbed ook een Koreaanse schone lag te slapen. Via mijn Google Translator kwam ik erachter dat de Koreaanse van gisterenavond hier was omdat ze op zoek was naar werk. Ze had minstens 1 uur nodig om zich op te maken. Van 8.00 uur tot 9.30 uur is het ontbijt. Het is volledig selfservice.  Er staat wit brood wat je kunt roosteren, eieren die je kunt bakken, melk en cornflakes en koffie en thee kun je maken. Het is niet zo'n gezond ontbijt, maar bij gebrek aan beter moet ik het ermee doen. Daarna neem ik bij de busterminal bus 10 naar de Bulguksa tempel en vandaar bus 12 naar de hoger gelegen  Seokguram Grottempel. Beiden liggen zo'n 18 km buiten de stad en staan op de Unesco wereld erfgoedlijst. De grottempel is gebouwd in het Silla tijdperk rond 750 en is gelegen op de Tohamsan berg. In de grot staat een groot Boeddha beeld ( achter glas). Daarna loop Ik nog 2 km naar de top van de berg met een mooi uitzicht. Vervolgens loop Ik , via een pad door het woud , naar het 4 km lager gelegen Bulguksa tempelcomplex. Het zijn vooral de sportieve Koreanen die ook dit pad nemen ( doch de meesten nemen de bus). Ook vandaag is het heerlijk zonnig en ideaal wandel weer. En wat schetst mijn verbazing, daar loop ik de Amsterdamse advocaat weer tegen het lijf. Samen bezichtigen we dit complex. Het is een hoofdtempel van de Jogye-orde van het Koreaanse boeddhisme en omvat zeven nationale schatten van Zuid Korea , waaronder de stenen pagoden van Dabotap , Cheongun-gyo (Blue Cloud Bridge) en twee vergulde bronzen beelden van Boeddha. De tempel is geclassificeerd op de 1ste plaats in historische als landschappelijke opzicht door de Zuid-Koreaanse overheid. Het zijn vooral Koreanen die we hier tegen komen. Het geheel wordt opgefleurd door heel veel potten chrysanten in allerlei kleuren en lampionnen. Een mooi gezicht. Daarna neem ik de bus terug naar de bus terminal en koop daar alvast een busticket naar Andong voor morgen. Het is nog te vroeg om terug te gaan naar mijn hostel en daarom loop ik 2,5 km naar de Bunghwangsa pagode . Het is de oudste van de overgebleven stenen pagodes van Silla en werd gebouwd in 634 toen de Bunhwangsa-tempel werd gesticht. Ik bofte dat ik nog net ( gratis) naar binnen kon want het was 17.30 uur en sluitingstijd. Inmiddels begint het te schemeren en ben ik teruggelopen naar het hostel. Onderweg heb ik een " meeneem maaltijd " gekocht en die in het restaurant gedeelte van het hostel opgegeten. Ik blijk niet de enige te zijn die dat deed. Hier schrijf ik ook mijn belevenissen van vandaag op in Evernote en selecteer de gemaakte foto's. Daarna neem ik een douche en kruip in mijn bed. Op dat moment zit een Koreaanse kamergenoot , met een grote koptelefoon, in bed en hoort of ziet niets.

Zaterdag 2 november: Gyeongju:
Als ik wakker word, zie ik dat alle bedden bezet zijn. Een wat oudere dame is er nieuw bijgekomen. Tijdens het ontbijt spreek ik haar en vertelt ze me dat ze een Russische is en gepensioneerd is. Ze spreekt slecht Engels en redt zich met gebaren taal. Ze komt wat onhandig en vreemd over. Om 10.00 uur pak ik de eerste bus naar Andong, die er bijna 2 uur over doet. In Andong moet ik de lokale bus pakken naar Hahoe folk village, doch die rijdt maar 1x per uur. Ik kom aan de praat met een Koreaans meisje, die het van mij maar stoer vindt dat ik alleen reis. Zij beveelt me ook een paar lokale gerechten aan . Hahoe betekent dat de rivier Nakdong S vormig stroomt rond het dorpje en hier hebben leden van de Ryu familie 600 jaar samengewoond en nu wonen er nog steeds afstammelingen van deze familie.  De traditionele huizen ( = hanoks) zijn gemaakt van steen en hout en hebben veelal een pannendak. Maar ook een rieten dak is niet ongewoon. In het midden van het dorp bevindt zich de oudste boom van Hahoe, de Samshin Tree. Hij is 600 jaar oud en nog in de bloei van zijn leven.  Bij de ingang bevindt zich een masker museum waar je zowel maskers uit de regio als over de hele wereld kunt vinden. Deze maskers worden al eeuwenlang gebruikt voor de Hahoe Pyolshingut Mask Dance. Ik ben net op tijd om zo 'n  masker- dans voorstelling mee te maken. Na 2 uur rond gewandeld te hebben in het dorp moet ik weer terug, want de bussen rijden niet zo vaak, zowel niet naar Andong als naar Gyeongju. Uiteindelijk ben ik om 19.00 uur terug in mijn hostel. Het was weer een leuke dag.

 Zondag 3 november; Gyeongju:
Vanochtend vertrekken de 2 Koreaanse dames. Het is ongelooflijk hoeveel plamuur de Koreaanse dames op hun gezicht smeren. Hoe witter hoe mooier. Van deze gelegenheid maak ik gebruik om mijn koffer weer een beetje op te ruimen. Na het ontbijt ga ik eerst bij de bus terminal informeren hoe laat de bussen morgen naar Busan gaan. Dit blijkt elke 15 min. te zijn. Het nadeel, als ik met de bus ga is ,dat ik dan in Busan weer de metro (20 stops) moet nemen naar Busan treinstation, waar in de buurt mijn hostel is. Wat dat betreft lijkt het gunstiger om met de trein te gaan, al is de afstand van het hostel en station van Gyeonglu verder. Daarna loop Ik langs de Hyeongsan-gang (rivier) , steek daar een mooie loopbrug over, richting het Gyeongju National Park. Ik wilde daar naar de Namsan piek van 494 m. lopen , maar mijn navigator stuurde me telkens naar doodlopende steegjes. Daarna had ik al de moed opgegeven en mijn plan gewijzigd en ben toen gegaan naar het lokaal museum. Maar het pakte anders uit. Eerst kwam ik een wandelstok in de berm tegen en daarna zag ik een pad omhoog lopen waarbij een bord stond "Gyeongju National Park richting Ongnyeobong piek" . Toen ben ik maar naar die piek gelopen via een mooi bos. Onderweg kom ik ook weer grafheuvels tegen en tempels. Nadat ik een erg mooie boeddhistische tempel bezocht had, werd ik door een monnik uitgenodigd om koffie te komen drinken. Hij maalde eerst de bonen en zette speciaal voor mij koffie. Ik kreeg als aandenken ook nog een armbandje van bruine kralen. En net op het moment dat ik binnen zit begint het heel hard te regenen. Ik kan wel zeggen dat de goden me heel goed gezind zijn vandaag. Als het droog is loop ik terug naar het busstation. Ook nu begint het weer te regenen als ik binnen zit. Het is gezelliger om daar uit te rusten dan in mijn hostel. Daarna ga ik uit proberen hoe ver het lopen is naar het treinstation. Het blijkt 25 min. te zijn. Er gaat elk uur een trein en die doet er 1uur en 45 mn over en is €1 duurder dan de bus. Nu staat mijn besluit vast, Ik ga morgen met de trein naar Busan, want dan hoef ik in Busan niet nog eens een metro te nemen. Helaas begint het weer te regenen, maar ik heb een poncho bij me. Aangezien ik mijn vouwparaplu was kwijtgeraakt op de luchthaven ( bij het inchecken van mijn rugtas), heb ik onderweg een nieuwe paraplu gekocht voor €7,50 . Ook kom ik nog een enorm groot overdekte markthal tegen waar ze kleding, groenten, fruit, vis en vlees verkopen. Hier ben ik al dagen naar op zoek geweest. De supermarkten in de straat zijn meestal klein en verkopen geen groenten en fruit.Hier heb ik, net zoals vele andere Koreanen, heerlijk garnalen en kreeft gegeten. Ik voelde me een gelukkig mens na zo'n dag waarop alles meezit. ' s Avonds belt Manish me ook nog op in mijn hostel en dat vormde dan de kers op de pudding. Daarna heb ik nog een leuk gesprek met 2 studenten uit Los Angelos . Een ervan komt van oorsprong uit Zuid Korea , maar woont nu in L.A. Hij en zijn vriend komen neven en nichten bezoeken in Zuid Korea. En als ik daarna naar mijn kamer loop, tref ik niemand daar aan. Voor het eerst slaap ik alleen. Heerlijk, maar in mijn achterhoofd zegt een stemmetje dat er best vannacht iemand bij kan komen.

Maandag 4 november; van Gyeoglu naar Busan:
Ik ben nog steeds alleen, er is vannacht geen andere gast op de kamer bij gekomen. Na het ontbijt loop ik in een klein half uurtje naar het treinstation van Gyeongju. Nu kon ik geen lift vinden en moest mijn koffer via een glijbaan naar beneden en boven hijsen. Op mijn ticket staat wagon 3 stoel 21 en Bujenon station ( ligt ook in  Busan) maar ik had verwacht dat de trein zou stoppen bij het Busan station waar mijn hostel dichtbij ligt. Ik had er de pest in want nu moest ik toch nog de metro nemen van Bujenon station naar Busan station ( maar wel met minder haltes dan ik met de bus zou zijn gegaan). Om bij die metro in Bujeron te komen moest ik een lange straat aflopen. Met mijn Koreaanse vertaling op Google translator kom ik er ,vind ik een lift en een ticket automaat. Het is een gepuzzel, maar ook weer leuk als het toch allemaal lukt . Gelukkig heb ik de tijd en is het goed weer). Bij het Busan station stond niet zo goed aangegeven waar uitgang 5 was, die ik moest nemen om bij het hostel te komen. Maar om 13.45 uur sta ik voor de deur. De inchecktijd was om 15.00 uur, maar ik kon de koffer en rugtas daar achterlaten. Het hostel ligt in China Town, een gezellige wijk met veel winkeltjes. Hier hebben ze wel groenten en fruit winkels en markten. En voor het eerst zie ik bij een (Russische) bakker bruin brood staan. Dit heb ik meteen maar gekocht want in dit hostel moet ik het ontbijt zelf verzorgen. Ik slaap nu samen met een wat oudere Japanse dame uit Kyoto en een Frans meisje. De Japanse dame was een hele zak knoflook op de kamer aan het pellen toen ik binnen kwam. Ze zei ( met het geringe Engels wat ze beheerste) dat de Koreaanse knoflook veel beter smaakte dan de Japanse. Beneden is een gezamenlijke keuken/ huiskamer. Je kunt hier ook je eigen eten klaar maken en gaan zitten lezen of schrijven, maar helaas wordt er nauwelijks met elkaar gesproken. Zelfs geen goede dag gezegd bij binnenkomst. Jammer ! 

Dinsdag 5 november; Busan:
Ik sta pas om 8.30 uur op. In de keuken maak ik koffie en een paar bruine boterhammen  met smeerkaas en vis. Heerlijk is dat bruine brood ( dat mag ook wel voor een klein half brood van €2,30). Daarna ga ik eerst op zoek naar de internationale ferry terminal waarmee ik vrijdag mee naar Japan vaar. Het is, zelfs met mijn MapsMe, heel moeilijk te vinden want ik moet daarbij deels dóór en deels òm het station. Alles bij elkaar doe ik er 1,5 uur over om alles uit te zoeken, incl. om de incheckbalie te vinden en te achterhalen hoeveel ik aan havenbelasting nog moet betalen op de boot. Nu weet ik dat ik in een half uur ernaar toe kan lopen en a.s. vrijdagochtend om 7 uur uit het hostel moet vertrekken. Dat is een hele geruststelling. Daarna pak ik , op advies van de app Moovit, buslijn 5.1 naar de Jagalchi vismarkt. Dit is een enorm grote vismarkt waar je allerlei soorten verse vis , zeevruchten en schaaldieren kunt kopen en eten. Er zijn heel veel kraampjes buiten en een hele grote overdekte hal. Zelfs ik heb me daar laten verleiden om een visje te eten. Ik zie zelfs een vrouw die als zeemeermin aan het bedelen is. Ze ligt met haar buik op een laag karretje en heeft zwemvinnen om haar benen. De markt ligt vlak aan de zee. Daarna ben ik doorgelopen naar het Biff plein waar zich heel veel winkels bevinden. Ook gezellig om rond te lopen in het zonnetje. Hier heb ik nog een zoete pannenkoek met nootjes gegeten. Rond 16.00 uur besluit ik om maar weer naar huis terug te lopen; zo zie je nog wat van de stad !. Ook nu is het elke keer weer de weg oversteken een ware crime , omdat je soms wel 7 min. moet wachten voordat je kunt oversteken via een zebrapad met stoplichten. En een andere keer moet je via een ondergrondse tunnel met winkels je weg zien te vinden naar de overkant. . Je moet hier geen haast hebben ! Ik heb geen zin om naar mijn hostel te gaan, en ga daarom zitten lezen op een bankje bij het station in de zon. Maar als de zon om 16.30 uur verdwijnt wordt het koud en ben ik naar binnen gegaan. 's Avonds ga ik in de huiskamer zitten lezen en schrijven en maak voor me zelf een salade klaar met vis. Smaakt goed. Ik moet voorkomen dat ik te weinig groenten en fruit binnen krijg. Gisteren heb ik ook al walnoten en bananen gekocht. Als ik rond 22.00 uur op mijn kamer kom is er niemand. Doch om 22.30 uur komt een nieuwe Koreaanse dame, die ook niet spraakzaam was. Toen ik me ging douchen, dook ze snel haar bed in en spande daar een gordijn voor. En het Franse meisje heb ik niet horen binnenkomen; waarschijnlijk sliep ik toen al.

Woensdag 6 november: Busan:
Het wordt weer een dag waarop alles meezit. Ik ben van plan om naar de tempel van Haedong Yonggungsa en de Gwangan-brug te gaan. Via de Moovit app zie ik welke bussen ik moet hebben. Toevallig bij het ontbijt tref ik iemand die me kan zeggen waar bus 1003 vertrekt: niet zover van het hostel. Eerst ga ik naar de  tempel van Haedong Yonggungsa ( betekent Koreaanse drakenpaleis- tempel) . In de bus tref ik een meisje die me opschrijft waar ik uit moet stappen na ca. 1 uur en de volgende bus 181 moet nemen. Deze laatste bus kostte 1300 won, maar ik had alleen een briefje van 10000 won en 3 munten van 100 won. De chauffeur kon niet wisselen en nam genoegen met 300 won. Na die bus was het nog 15 min. naar de tempel. Het is een boeddhistische tempel uit 1376 , gebouwd op de Bongrae berg en ligt direct aan de kust. Hij is verwoest tijdens de Japanse invasie van 1592-1598 en weer hersteld in 1930. Bij de ingang staan 12 dierenriemen / zodiaks en een pagode. Daarna daal je af via 108 treden ( gunstig aantal in het boeddhisme). In de tempel bevindt zich een groot gouden Boeddha beeld en duizenden kleine Boeddhabeeldjes staan buiten. Daarvandaan heb ik een prachtig pad gevolgd langs de kust. Ook nu is het zonnig weer. Heel toevallig kom ik een Israëlische jongen tegen die ook in het zelfde hostel zat in Sokcho. Hij kon me vertellen dat ik bus 9 of 100 kon nemen naar het strand waar ook de Gwangan-brug bevindt. Aangezien ik nog steeds geen gepast geld had, mocht ik weer met de bus mee voor 300 won i.p.v. 1300 won. De app MapsMe bracht me in de buurt van de brug. Het is een bijzondere lange hang brug van 900 m., maar met alle voor en na bruggen is hij 7,4 km. Toevallig ontdekt ik een houten pad langs het water, waar je een prachtig uitzicht had op de vele wolkenkrabbers en Trade-centra's. Op dit pad kom ik vele Koreanen tegen die wandelend hun conditie op peil willen brengen. Ook passeer ik een smal strand waar vele restaurants en hotels aan liggen. Vanaf dit punt bewonderen vele mensen de zonsondergang. Ik neem om 17.00 uur bus 41 terug naar het hostel. Via mijn Google translater kon ik aan een meisje op straat vragen welke bus/ metro ik moest nemen en waar die stopte. Ik ben erg blij dat ik Zuid Koreaans heb gedownload en hem ook offline kan gebruiken. ' s Avonds vermaak ik me weer in de huiskamer/ keuken met lezen en schrijven. Terug op mijn kamer zie ik dat er weer 2 nieuwe Koreaanse vrouwen zijn gearriveerd. Ook zij zijn niet erg spraakzaam. Ik verwacht al niets meer. Ik neem een douche en duik in bed.

Donderdag 7 november; Busan;
Gelukkig goed geslapen ( een voordeel als er niet wordt gepraat op de kamer). Om 8.00 uur sta ik op en ga ontbijten. Ik heb nog 2 tempels op mijn lijstje staan, die ik graag wil zien. Eerst ga ik naar de Beomeosa tempel . Hiervoor neem ik metro nr.1 en moet bij de 21ste halte (Beomeosa) station uitstappen (20,5 km.) Het is een ideaal vervoermiddel en gaat elke 5 min. Daarna loop ik naar de bushalte van lijn 90 ( makkelijk te vinden met mijn MapsMe). Na 5 haltes moet ik uitstappen en loop dan nog 10 min. de berg op. De Beomeosa tempel is gesticht in 678 tijdens de Silla dynastie en deels verwoest tijdens de Japanse invasie in 1592 en weer opgebouwd in de 17de eeuw. Het bestaat uit verschillende poorten en tempels allemaal voorzien van groen beschilderd houtsnijwerk en vele gouden boeddha's. Ik had gelezen dat je tussen 11.30-12.00 uur gratis vegetarisch kon eten in de tempel, maar ik heb het niet kunnen ontdekken. Daarna loop Ik bergafwaarts de route terug naar de Beomeosa bushalte. Het is een mooi pad van 3 km, deels door een bos en een bergstroomtje . Daarna was ik van plan om naar de Seokbulsa tempel te lopen. De afstand was 9,5 km. Na 2 km besluit ik toch maar om de bus te nemen. De Moovit app geeft aan dat ik buslijn 184 moet nemen. Ik vraag aan mensen , via mijn google translater, waar de bushalte is. Als ik in de bus zit , zie ik op mijn MapsMe dat ik de verkeerde kant op ga. Ik vraag het nog voor alle zekerheid aan de chauffeur en die zegt dat ik bus 90 moet hebben. Als ik buiten sta geloof ik dat niet want daarmee ben ik vanmorgen naar de Beomeosa tempel gegaan. Ik probeer het nog eens met buslijn 184 in de andere richting. Deze buschauffeur zegt dat ik over moet stappen op buslijn 46. Maar ondertussen heb ik een rondrit van 45 min. gehad. Aangekomen bij de bushalte van lijn 46 is het al 15.45 uur. Ik vond dit te laat want dan zou ik pas rond 17.00 uur bij de tempel zijn. Toen heb ik metrolijn 1 opgezocht en ben teruggegaan naar Station Busan, dicht bij mijn hostel. Het is jammer dat ik de Seokbulsa tempel niet heb gezien, maar ik kan je wel zeggen dat je heel veel leert als jezelf alles moet uitpluizen. Maar zonder mijn apps zou het niet mogelijk zijn om hier in Zuid Korea te reizen. 's Avonds eet ik weer een gemengde salade. Daarna maak ik mijn reisverslag van Zuid Korea af en plaats hem op mijn website. Ik zet vanavond mijn zware koffer al in de opslagruimte beneden, zodat ik morgenochtend geen lawaai hoef te maken als ik de koffer van de trappen af moet sjouwen. 

Dit zijn weer mijn belevenissen in Zuid Korea.
 Morgenochtend neem ik om 8.30 uur de ferry van Busan naar Fukuoka in Japan . Ik ben benieuwd hoe Japan zal zijn. 
Groetjes van Francine